Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/5577 Esas 2017/8045 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Sanığın, ....’ın yetkilisi olduğu şirkete ait ..... plakalı aracın 17.02.2011 tarihli muayene işlemini sahte olarak düzenlemek suretiyle resmi belgede sahtecilik suçunu işlediği iddia ve kabul edilen somut olayda, sanığın .....’ı tanımadığını ve üzerine atılı suçlamayı kabul etmediğini savunması, sanığın bu eylemi yaptığını doğrulayacak ....’ın beyanı dışında dosya kapsamında bir delil bulunmaması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti bakımından, suça konu araç muayene işleminde yer alan imza ve yazıların sanığa ait olup olmadığına ilişkin bilirkişi incelemesi yaptırılması, sanık hakkında araç muayene işleminde sahtecilik eyleminden dolayı açılan dava dosyalarının (Karacabey Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/990 E. sayılı dosyasının, Küçükçekmece 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/616 E. sayılı dosyasının, Küçükçekmece 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/613 E. sayılı dosyasının ve yapılacak araştırma sonucu tespit edilebilecek diğer dava dosyalarının) celp edilip incelenerek sanığa yönelik iddiaların saptanması, bu davalara konu motorlu araç trafik belgelerinin temin edilip dosyamızdaki suça konu motorlu araç trafik belgesi ile birlikte bilirkişi incelemesi yaptırılarak, muayene işlemlerinde yer alan imza ve yazıların aynı kişinin eli ürünü olup olmadığının belirlenmesinden sonra sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi; eylemin sübutu halinde, her bir dosyadaki suç tarihi tespit edilerek, sanığın eylemlerinin her biri yenilenen kararla işlenmiş ayrı suçları mı, yoksa bir suç işleme kararıyla kanunun aynı hükmünü kısa zaman aralıkları içerisinde birkaç kez ihlal etmek suretiyle zincirleme biçimde işlenmiş tek suçu mu oluşturduğunun tartışılması gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma sonucu yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Kabule göre de;
a) Sahte araç muayenesi yapan sanık yönünden suç tarihinin “17.02.2011” olduğu gözetilmeden gerekçeli karar başlığında “05.10.2011” olarak yanlış gösterilmesi,
b) 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.11.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.