Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/12944 Esas 2022/6554 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Konut dokunulmazlığını ihlâl
HÜKÜMLER : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I- Katılan vekilinin temyiz istemi yönünden;
Katılan vekilinin yüzüne karşı 25.05.2016 tarihinde tefhim edilen hükmü 1412 sayılı CMUK'un 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 30.06.2016 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; katılan vekilinin temyiz isteminin aynı Kanunun 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II- Sanıklar müdafiinin temyiz istemi yönünden;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabul ile nitelendirmede usûl ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Konut dokunulmazlığını ihlâl suçunda maddî bir zararın oluşmadığı, katılanın sonradan konutun kapısını çilingir vasıtasıyla açtırması nedeni ile yapılan masrafın doğrudan atılı suçtan kaynaklanan bir zarar olmadığının anlaşılması karşısında; suç tarihi itibariyle engel sabıkası bulunmayan, haklarında TCK’nın 62. maddesi uygulanan sanıklar hakkında, 5271 sayılı CMK'nın 231. maddesinin 6. fıkrasının (b) bendinde belirtilen “kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması” koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre hukuki durumun belirlenmesi ve Yargıtay denetimine elverişli olacak şekilde takdirin gerekçelerinin kararda gösterilmesi gerekirken, yerinde ve yeterli olmayan gerekçe ile sanıklar hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
2- Sanıklar hakkında hükmedilen ve TCK’nın 49/2. maddesi uyarınca kısa süreli olmayan 1 yıl 8 aylık erteli hapis cezaları yönünden, TCK’nın 53/1. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 28/04/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.