MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
VEKİLİ : AV. ...
VEKİLİ : AV. ...


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 10. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 03.03.2020 tarih ve 2018-564/261 sayılı kararın Yargıtayca temyiz incelenmesi davalı vekili, maddi hata düzeltme talebi ise davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında akaryakıt bayilik sözleşmesi imzalandığını, müvekkilinin sözleşme gereği üzerine düşen yükümlülükleri yerine getirdiğini, ancak davalının hiçbir sebep yok iken müvekkiline akaryakıt sevkiyatını durdurduğunu, yapılan ihtara rağmen müvekkiline akaryakıt vermediğini ve mağdur olan müvekkilinin bu sebeplerle sözleşmeyi feshettiğini bildirip teminat mektubunun iadesini istediğini, müvekkilinin hiçbir borcu bulunmadığı halde davalının sözleşmenin teminatı olarak kendisine verilen 300.000.- TL teminat mektubu bedelini haksız olarak tahsil ettiğini ileri sürerek, teminat mektubu bedelinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, taraflar arasındaki 18/09/2010 tarihli 5 yıl süreli bayilik sözleşmesi gereğince davacıya vadeli mal verileceğinin kararlaştırılmadığını, davacının vadeli mal alım talebinin müvekkili tarafından kabul edilmediğini ve davacının peşin mal alım talebi olmadığından davalının sözleşmeyi feshinin haksız olduğunu, haksız fesih nedeni ile davacının ödemesi gereken cezai şart alacağının ve eksik mal alımı nedeniyle ödemesi gereken kar mahrumiyet bedellerinin davacı tarafından ödenmediğini, bunun dışında dava dışı Akpet Gaz A.Ş."nin davacıdan olan alacağının müvekkiline temlik edildiğini, belirtilen tüm alacakların tahsili için teminat mektubunun haklı olarak nakde çevrildiğini, buna rağmen müvekkilinin davacıdan bakiye alacağı olduğunu, bakiye alacak haklarını saklı tuttuklarını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak ve tüm dosya kapsamına göre yapılan yargılama sonucunda; taraflar arasındaki bayilik sözleşmesi kapsamında satışın peşin yapılmasının esas olması ve aksi yönde bir düzenleme olduğuna dair dosyada bir delil de bulunmaması gözetildiğinde sözleşmenin feshinin haklı nedene dayanmadığı, sözleşme kapsamında davalı lehine Finansbank Tuzla Organize Şubesine ait 27/07/2012 tarihli 300.000.- TL bedelli teminat mektubu verildiği, mektubun davalı tarafından 27/12/2013 tarihinde davalı tarafından nakde tahvil edildiği, sözleşmenin haksız feshi nedeni ile davalının eksik ürün alımı nedeniyle oluşan tazminat tutarının 80.573,04 USD (27/12/2013 tarihli 2,1604 kur değeri ile TL karşılığı 174.070,00 TL) ile protokole göre ceza tutarının 25.000 USD"nin (27/12/2013 tarihli 2,1604 kur değerine göre TL karşılığı olan 54.010,00 TL) toplamı olan 228.080,00 TL talep edebileceği, fazla tahsil edilen 71,290,00 TL"yi iade etmesi gerektiğinden bozma sonrası aldırılan bilirkişi raporu benimsenmek suretiyle davanın kısmen kabulü ile 71.290,00 TL"nin 27/12/2013 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine ve fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davalı vekili tarafından temyiz kanun yoluna başvurulmuştur. Dosya temyiz incelemesine geldikten sonra ise davacı vekili tarafından 13.11.2020 tarihli dilekçesi ile maddi hatanın düzeltilmesi talebinde bulunulmuştur.
1- Davacı vekilinin 19.11.2020 havale tarihli dilekçesindeki talep, hükümdeki maddi hatanın (hesap hatası) düzeltilmesine ilişkin olup HMK’nın 304. maddesi uyarınca kararı veren mahkemece incelenerek bir karar verilecek olmakla Dairemizce anılan taleple ilgili olarak bir karar verilmesine yer bulunmamaktadır.
2- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin 19.11.2020 tarihli talebiyle ilgili olarak bir karar verilmesine yer olmadığına, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3.652,41 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 17/11/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.