Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/5071 Esas 2017/6485 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5071
Karar No: 2017/6485
Karar Tarihi: 11.12.2017

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/5071 Esas 2017/6485 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûm olduğunu ve daha önce verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında tekrar uyuşturucu madde bulundurarak ikinci bir suç işlediğini tespit etmiştir. Ancak, TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasındaki hükme göre, ertelemenin süresince tekrar uyuşturucu kullanmak, satın almak veya bulundurmak ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılamaz. Bu nedenle, ikinci suçtan açılan davanın kovuşturma şartı ortadan kalktığından, davanın düşmesine karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Yukarıdaki kanun madde hükmü değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasıdır.

10. Ceza Dairesi 2017/5071 E. , 2017/6485 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanığın bu suçu, Beyoğlu 3. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 17/01/2011 tarih ve 2010/222 esas, 2011/265 karar sayılı kararı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlediğinin anlaşılması karşısında, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 11/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.