Esas No: 2021/11873
Karar No: 2022/6721
Karar Tarihi: 09.05.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/11873 Esas 2022/6721 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, nitelikli hırsızlığa teşebbüs suçundan sanığın mahkumiyetine karar verdi. Ancak suçun işlendiği yerin konut dokunulmazlığı olduğu anlaşıldığı için, zamanaşımı içerisinde yerinde işlem yapılması olanaklı kabul edildi. Dosyadaki kanıtlar ve duruşma tutanakları incelendiğinde, suçun sanık tarafından işlendiğinin kabul edildiği ve usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı sonucuna varıldı. Ancak suçun niteliği nedeniyle, sanığın TCK'nın 142/1-e maddesi gereğince cezalandırılması gerektiği belirtildi. Bu nedenle, mahkemenin verdiği hüküm bozuldu ve sanığın temyiz itirazı kabul edildi. Kanun maddesi olarak da, 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h maddesi yerine TCK'nın 142/1-e maddesi gösterildi. Ayrıca, ceza miktarı bakımından 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesinin yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunması gerektiği belirtildi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlığa teşebbüs
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Nitelikli hırsızlığa teşebbüs suçuna konu olay yerinin konut olduğu anlaşılmakla; sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan, zamanaşımı içerisinde yerinde işlem yapılması olanaklı kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun, sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın eyleminin, bina dahilinde ve bahçesi olan evde bulunan müştekiye ait baz istasyonundaki kabloyu çalmaya teşebbüs etmesi şeklinde gerçekleştiğinin anlaşılması karşısında; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 28.02.2017 günlü, 2016/2-833 Esas ve 2017/115 Karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere sanığın eylemine uyan, 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h maddesi yerine TCK'nın 142/1-e maddesi ile cezalandırılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, ceza miktarı bakımından 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesinin yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 09/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
