Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2013/5542 Esas 2015/1836 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/5542
Karar No: 2015/1836
Karar Tarihi: 21.01.2015

Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2013/5542 Esas 2015/1836 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Çanakkale(Kapatılan) 2. Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen ve suç olarak tehdit öne sürülen davada, sanık mahkum edildi. Ancak, sanığın daha önce de suç işlemiş olması nedeniyle cezasına tekerrür uygulandı. Mahkeme kararı temyiz edilince, Yargıtay 4. Ceza Dairesi yapılan incelemeler sonucunda suçun doğru olarak nitelendirildiğini ve kanıtların eksiksiz sergilendiğini belirterek, mükerrir sanık hakkında TCK’nın 58. maddesi uygulanırken, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi uyarınca ilamdaki en ağır cezayı içerir suça ilişkin hükümlülüğün tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmediği gerekçesiyle mahkeme kararını bozdu. Yeniden yapılan değerlendirme sonucunda ise, sanığın cezasına tekerrür uygulanarak, Yargıtay kararıyla düzeltilen hüküm onandı.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi (Mükerrir hükümler)
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108/2. maddesi (Mükerrirlerde hükümlü yükümlülükleri)
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi (Bozma ve onama ile ilgili kararların usulü)
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesi (Temyiz konusu hükmün bozulması)

4. Ceza Dairesi 2013/5542 E. , 2015/1836 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 4 - 2011/16888
MAHKEMESİ : Çanakkale(Kapatılan) 2. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 15/09/2010
NUMARASI : 2009/253 (E) ve 2010/362 (K)
SUÇ : Tehdit

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Mükerrir sanık hakkında TCK’nın 58. maddesi uygulanırken, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi uyarınca ilamdaki en ağır cezayı içerir suça ilişkin hükümlülüğün tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, içtimalı (toplam) cezanın tekerrüre esas alınması,
Kanuna aykırı ve sanık N.. Ş..’in temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükmün BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; tebliğnameye uygun olarak, tekerrür uygulanmasına ilişkin hüküm fıkrasının sonuna “ilamdaki görevli memura direnme suçundan verilen 1 yıl 1 ay 6 gün hapis cezasının tekerrüre esas alınmasına” ibaresinin eklenmesi biçiminde DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükmün bu bağlamda ONANMASINA, 21.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.