Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/6575 Esas 2016/2982 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada.... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 03/02/2015 tarih ve 2014/1497-2015/33 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili ve fer"i müdahil vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 15.03.2016 günü hazır bulunan davacı vekili Av....., davalı..... vekili Av. .... ve fer"i müdahil ... vekili Av..... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin yönetimine.....tarafından el konularak önce .... daha sonra davalı bankayla birleştirilen......... Şubesi"ne yatırdığı 60.000 DM"nin banka görevlileri tarafından..... adlı paravan bankanın hesabına aktarılarak usulsüz krediler verilmek suretiyle tüketildiğini, bankaya olan güvenin kötüye kullanıldığını, müvekkilinin iradesi sakatlanarak havale talimatının imzalatıldığını, bankaya el konulması üzerine müvekkilinin durumdan haberdar olduğunu ileri sürerek, 50.000 DM"nin faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, zamanaşımı def"inde bulunmuş, davanın usulden ve esastan reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın zamanaşımı nedeniyle reddine dair verilen karar davacı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce bozulmuş, bozmaya uyulmuş, görünüşteki havalenin gerçekte ilgili bankanın merkez şubesindeki hesapta bulunduğu, bu nedenle güven ve itibar kurumları olan bankaların topladıkları mevduatları 4389 sayılı Bankalar Kanunun 10/3. maddesi gereğince iade ile yükümlü oldukları, davalı vekilinin zamanaşımı def’inin yerinde görülmediği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili ile fer’i müdahil vekili temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekili ile fer’i müdahil vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece döviz cinsinden hükmedilen alacağa devlet bankalarının yabancı para ile açılmış bir vadeli mevduata uyguladığı faize hükmedilmek gerekirken infazda kuşkuya yol açacak şekilde yazılı biçimde temerrüt faizine hükmedilmesi doğru görülmemiş ve kararın bu nedenle bozulması gerekmiş ise de anılan yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün HUMK.nun 438/7 nci maddesi uyarınca düzeltilerek onanması yoluna gidilmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekili ile fer’i müdahil vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine,(2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazının kabulü ile kararın (HÜKÜM) fıkrasının 2 nci maddesi tümü ile hükümden çıkarılarak yerine “ 2- 25.564,49-EURO’nun 21.12.1999 tarihinden itibaren 3095 sayılı yasanın 4/a maddesi gereğince devlet bankalarının bir yıl vadeli EURO hesabına uyguladığı değişen orandaki en yüksek faiz oranı ile davalıdan tahsiline” ibaresinin eklenmesi suretiyle düzeltilmesine ve kararın düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, takdir olunan 1.350,00 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı ve fer"i müdahil ..."ye verilmesine, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 17/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.