MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Adana Ruh Sağlığı Hastalıkları Hastanesinin 09.02.2009 tarihli raporu ile mağdurenin olay nedeniyle ruh sağlığının olumsuz etkilendiğinin belirtildiği, Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalının 05.05.2010 tarihli raporunda mağdurenin ruh sağlığının bozulmadığının bildirildiği, Adli Tıp 6. İhtisas Kurulunun 30.12.2011 tarihli raporunda ise olay nedeniyle mağdurenin ruh sağlığının bozulduğu yönünde bilgi verilmesi karşısında, raporlar arasındaki çelişkinin Adli Tıp Kanununun 15/f maddesi uyarınca Adli Tıp Genel Kurulundan rapor alınarak giderildikten sonra sonucuna göre, sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yeralan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi
karşısında; 5237 sayılı TCK.nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Suç tarihinde 18 yaşından küçük olan sanık hakkında kasten yaralama suçu yönünden tayin olunan kısa süreli hapis cezasının, TCK.nın 50/3. maddesi uyarınca anılan maddenin 1. fıkrasında düzenlenen seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinin zorunlu bulunduğunun gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.