Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/17293 Esas 2018/24218 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Davacı yıllık izin ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, isteğin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkeme, temyiz edilen kararın kesinlik sınırı altında kalması sebebi ile, davacı vekilinin temyiz istemini 05.11.2015 tarihli ek kararı ile reddetmiştir. Temyiz isteminin reddine ilişkin verilen ek karar davacı tarafça süresi içerisinde temyiz edilmiştir. Mahkemece talebin kısmen kabulüne karar verilmiş olması halinde, davacı taraf yönünden kesinlik sınırı kabul edilen miktarın yanında reddedilen miktar da göz önüne alınarak belirlenir.
Her ne kadar mahkemece temyiz isteminin kesinlik sınırının altında kaldığından bahisle reddine karar verilmiş ise de davacı tarafın 17.06.2015 tarihli ıslah dilekçesi ile talebini 4.909,23 TL olacak şekilde artırdığı görülmüştür. Mahkemece davacının talebi 1.718,23 TL üzerinden kabul edilmiş, fazlaya ilişkin istemin ise reddine karar verilmiştir. Bu halde davacının reddedilen talebi dikkate alındığında temyiz isteminin yerinde olduğu anlaşılmakla, mahkemenin temyiz isteminin reddine ilişkin verdiği 05.11.2015 tarihli ek kararın bozularak ortadan kaldırılmasına karar verilmiş, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya inceledi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 12/11/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.