Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/2575 Esas 2018/3624 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2575
Karar No: 2018/3624
Karar Tarihi: 24.10.2018

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/2575 Esas 2018/3624 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin silahlı terör örgütüne üye olması suçundan mahkum edildiğini belirterek, yapılan incelemede usulü işlemlerin kanuna uygun yapıldığını, delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğini ve vicdani kanının doğru verilere dayandığını tespit etti. Sanık müdafiinin temyiz dilekçesindeki nedenlerin yerinde görülmediği sonucuna varan mahkeme, temyiz davasını reddetti ve mahkumiyet kararını onadı.
Kanun maddeleri:
- TCK’nın 314/2
- 3713 sayılı Kanunun 5
- TCK’nın 62
- TCK’nın 53
- TCK’nın 58/9
- TCK’nın 63

16. Ceza Dairesi 2018/2575 E. , 2018/3624 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK’nın 62, 53, 58/9 ve 63 maddeleri uyarınca verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usulü işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 24.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.