Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2017/5293 Esas 2020/2091 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/5293
Karar No: 2020/2091
Karar Tarihi: 25.02.2020

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2017/5293 Esas 2020/2091 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 6. Asliye Hukuk Mahkemesi, Ankara 9. Asliye Ticaret Mahkemesi ve Ankara 13. Asliye Tüketici Mahkemesi arasında çıkan olumsuz görev uyuşmazlığı Yargıtay 20. Hukuk Dairesi’nin kararıyla giderilmiştir. Bu doğrultuda, davada Yargıtay'ın bir temyiz denetimi söz konusu değildir. Dosyanın ilgili Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararın temel dayanağı olan kanun maddeleri şunlardır:
- 6100 sayılı HMK\"nun 373/4 maddesi;
- geçici 3/2 maddesi;
- 1086 sayılı Kanunun 26/9/2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ilâ 454 üncü madde hükümleri. Bu kanun maddeleri Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlara karşı Yargıtay yoluna başvurulmasını ve karar kesinleşinceye kadar kanun yolu denetiminin Yargıtay tarafından yapılmasını sağlamaktadır.

17. Hukuk Dairesi 2017/5293 E. , 2020/2091 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

-K A R A R-

Davacı tarafça rücuen tazminat istemiyle açılan davaya bakan Ankara 6. Asliye Hukuk Mahkemesi, Ankara 9. Asliye Ticaret Mahkemesi ile Ankara 13. Asliye Tüketici Mahkemesi arasında çıkan olumsuz görev uyuşmazlığı Ankara 9. Asliye Ticaret Mahkemesi’ni yargı yeri olarak belirleyen Yargıtay 20. Hukuk Dairesi’nin 01/12/2016 tarih, 2016/893-962 sayılı ilamı ile giderilmiştir.
Yargı yeri olarak belirlenen Ankara 9. Asliye Ticaret Mahkemesi tarafından dava yürütülmüş ve 15/05/2017 tarihli karar ile hüküm kurulmuş, işbu karara karşı kanun yoluna başvurulmuştur.
6100 sayılı HMK"nun 373/4 maddesi; "Yargıtayın bozma kararı üzerine ilk derece mahkemesince bozmaya uygun olarak karar verildiği takdirde, bu karara karşı temyiz yoluna başvurulabilir." hükmünü, geçici 3/2 maddesi; "Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26/9/2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ilâ 454 üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunur. Bu kararlara ilişkin dosyalar bölge adliye mahkemelerine gönderilemez." hükmünü içermektedir.
Yukarıda açıklanan yasa maddelerinin düzenleniş amacı, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlara karşı Yargıtay yoluna başvurulmasını ve karar kesinleşinceye kadar kanun yolu denetiminin Yargıtay tarafından yapılmasını sağlamaktır.
Diğer bir anlatımla, Yargıtay’ın verdiği bozma kararları üzerine verilen kararların tekrar Yargıtay denetiminden geçmesi, eş söyleyişle Yargıtay kararının istinaf yolu ile denetlenmesinin önüne geçilmesi amaçlanmıştır.
Somut uyuşmazlıkta; iki mahkeme arasında çıkan olumsuz görev uyuşmazlığı, yargı yerini belirleyen Yargıtay 20. Hukuk Dairesi’nin kararıyla giderilmiştir. Diğer bir anlatımla, davada Yargıtay’ın bir temyiz denetimi söz konusu değildir. Bu itibarla, 15/05/2017 tarihinde verilen ve daha önce Yargıtay denetiminden geçmeyen kararın kanun yolu denetimi "İstinaf" olup, görevli merciinin ilgili Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi olduğu anlaşıldığından, dosyanın ilgili Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmek üzere ilk derece mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 25.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.