Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2020/844 Esas 2020/7838 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/844
Karar No: 2020/7838
Karar Tarihi: 22.06.2020

Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2020/844 Esas 2020/7838 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık fuhuş suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, TCK'nın 227. maddesinin 2. fıkrasına göre suçun belirlenmiş ya da belirlenebilir bir mağdura yönelik olarak işlenebileceği ve mağdurların gerçekte var olup olmadıklarının ve açık kimliklerinin tespit edilmeden mahkumiyet kararı verilemeyeceği belirtilmiştir. Bu sebeple mahkeme kararı bozulmuş ve dosya yeniden incelenmek üzere hüküm mahkemesine gönderilmiştir. Kanun maddesi açıklaması: TCK'nın 227. maddesi - Fuhuş suçu. 2. fıkra - bir kimseyi fuhuşa teşvik eden, bunun yolunu kolaylaştıran ya da fuhuş için aracılık eden veya yer temin eden kişi, iki yıldan dört yıla kadar hapis ve üç bin güne kadar adli para cezası ile cezalandırılır. Fuhuşa sürüklenen kişinin kazancından yararlanılarak kısmen veya tamamen geçimin sağlanması, fuhuşa teşvik sayılır.

18. Ceza Dairesi 2020/844 E. , 2020/7838 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Fuhuş
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın atılı suçlamayı kabul etmemesi, sanık hakkındaki fuhuş iddialarına ilişkin yapılan kolluk araştırmasında sanığın fuhuşuna aracılık ettiği mağdur/mağdurların tespit edilememesi ve bu yönde ifade bulunmaması karşısında; tanık Halil Karakaş’ın sanığın para karşılığı fuhuş amacıyla bayan temin etmesi nedeniyle pek çok kez sanığın ikametine giderek evdeki bayanlar ile birlikte olduğu ve karşılığında sanığa para verdiği şeklindeki beyanı hükme esas alınarak sanık hakkında atılı suçtan mahkumiyet kararı verilmiş ise de; TCK’nın 227. maddesinin 2. fıkrasının “bir kimseyi fuhuşa teşvik eden, bunun yolunu kolaylaştıran ya da fuhuş için aracılık eden veya yer temin eden kişi, iki yıldan dört yıla kadar hapis ve üç bin güne kadar adli para cezası ile cezalandırılır. Fuhuşa sürüklenen kişinin kazancından yararlanılarak kısmen veya tamamen geçimin sağlanması, fuhuşa teşvik sayılır.” hükmünü ihtiva etmesi ve bu nedenle suçun belirlenmiş ya da belirlenebilir bir mağdura yönelik olarak işlenebilecek olması nedeniyle sanığın fuhuşuna aracılık ettiği mağdurların gerçekte var olup olmadıkları araştırılmadan ve açık kimlikleri tespit edilerek mağdur sıfatıyla bilgilerine başvurulmadan, eksik araştırma ve yetersiz gerekçeyle mahkumiyet kararı verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 22/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.