İcrai davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/4715 Esas 2016/4861 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : İcrai davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25/03/2003 gün ve 2003/5-41 Esas, 2003/54 sayılı Kararında belirtildiği üzere; dolaylı zararlara dayanılarak kamu davasına katılmanın mümkün olmaması karşısında, ... ve ..."ün CMK"nın 237. maddesi kapsamında yüklenen suçtan doğrudan zarar görmedikleri anlaşılmakla, vekillerinin temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, incelemenin sanıklar müdafiin temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Yüklenen suçu TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkiyi kötüye kullanmak suretiyle işleyen ve adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilen sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesi gereğince hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanık müdafiin temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA,
Sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde ise;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanıkların hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmasını istemediğinden, CMK"nın 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına dair karar verilmiş ise de; 25/07/2010 tarihinde yürürlüğe giren ve CMK"nın 231. maddesinin altıncı fıkrasının sonuna 6008 sayılı Yasanın 7. maddesi ile eklenen “Sanığın kabul etmemesi hâlinde, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmez.” şeklindeki cümle ve müdafiin vekaletnamesinde açıkça bu hususta kendisine verilmiş bir yetkinin de bulunmaması hususları gözetilerek, sanıkların kendilerine sorulmasından sonra bu konuda bir karar verilmesi yerine yetkisiz müdafiin bu husustaki beyanına dayalı olarak CMK"nın 231. maddesinin haklarında uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Yüklenen suçu TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkiyi kötüye kullanmak suretiyle işleyen ve adli para cezası ile cezalandırılmalarına karar verilen sanıklar hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesi gereğince hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 10/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.