Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/5203 Esas 2017/7989 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5203
Karar No: 2017/7989
Karar Tarihi: 21.11.2017

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/5203 Esas 2017/7989 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, çekleri yetkisiz kişilere imzalatarak resmi belgede sahtecilik suçunu işlemiş ve mahkum olmuştur. Ancak, belgede sahtecilik suçlarında suç kastından söz edilememekte ve rıza açık veya zımni olabilmektedir. Sanığın savunmasına göre, şirkette olmadığı zamanlarda muhasebe bölümünde çalışan elemanlar kendisi yerine çekleri imzalayıp katılan şirkete verdiler ve suça konu çekler düzenlendikten sonra iflas ettikleri için çek bedellerini ödeyemediler. Tanık beyanlarına göre de, sanığın şirkette bulunmadığı zamanlarda muhasebede görevli kişilerin çekleri imzalayıp katılan şirket elemanlarına vermeleri fiili bir uygulama haline gelmişti. Sanık, çekin sahibi tarafından rıza dahilinde verilip daha sonra düzenlenerek keşide edilmesi eyleminde sahtecilik kastıyla hareket etmemiştir. Bu nedenle, suçun manevi unsuru gerçekleşmemiştir ve sanık beraat etmelidir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53. maddesi (suç kastı)
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 321. maddesi (bozma nedeni)
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi (uygulanacak hüküm)

11. Ceza Dairesi 2017/5203 E. , 2017/7989 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Yöre Alışveriş Merkezleri isimli işyerinin sahibi olan sanığın, çekleri yetkisiz kişilere imzalatmak suretiyle resmi belgede sahtecilik suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; Ayrıntısı Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 30.03.1992 gün ve 80/98 sayılı kararında da belirtildiği üzere, belgede sahtecilik suçlarında, önceden verilen rıza üzerine borçlu yerine onun imzasının atılmasında zarar verme bilinç ve iradesi ile hareket edilmediğinden suç kastından söz edilemeyeceği, rızanın açık veya zımni olabileceği göz önünde bulundurulduğunda; sanığın, katılan ... A.Ş. ile onbeş yıldır ticari ilişki içinde bulunduklarını, şirkette olmadığı zamanlarda muhasebe bölümünde çalışan elemanların kendisi yerine çekleri imzalayıp, katılan şirket görevlilerine verdiklerini, katılan şirkete bu şekilde bir çok çek verip, bedellerini ödediklerini ancak suça konu çekler düzenlendikten sonra iflas ettikleri için çek bedellerini ödeyemediklerini savunması, tanık anlatımlarından, sanığın şirkette bulunmadığı zamanlarda muhasebede görevli kişilerin çekleri imzalayıp, katılan şirket elemanlarına vermelerinin fiili bir uygulama haline geldiğinin anlaşılması, sanığın, suça konu çeklerin karşılıksız çıkması üzerine yapılan şikayet neticesinde alınan beyanlarda borcu inkar etmemesi, icra takibinde imza itirazında bulunmaması, haciz işlemi sırasında da açıkça borcu kabul ettiğini beyan etmesi karşısında; çekin, sahibi tarafından rıza dahilinde verilip daha sonra düzenlenerek keşide edilmesi eyleminde sanığın sahtecilik kastıyla hareket ettiğinden söz edilemeyeceği ve bu halde suçun manevi unsurunun gerçekleşmediği gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2- Kabule göre de;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.11.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.