15. Ceza Dairesi 2017/33104 E. , 2019/6880 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : 1)TCK" nun 158/1-f, 62, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet
2)TCK" nun 204/1, 62, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet
Banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından sanığın mahkumiyetlerine ilişkin hükümler sanık müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın yokluğunda verilen kararın sanığın son bildirdiği adres yerine başka adrese 7201 Sayılı Tebligat Kanunu"nun 21. maddesine göre tebliği edildiği, 02/12/2014 tarihinde tebliğ edilen asıl karara karşı 05/12/2014 gününde eski hale getirme talebinde ve temyiz isteminde bulunduğu anlaşılmakla, yapılan ilk tebligatın usulsüz olduğu ve eski hale getirme isteminin yerinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Gerekçeli kararda suç tarihinin 20/06/2007 olması gerekirken 12/11/2008 olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiştir.
Müşteki ..."nın sattığı kumaşlara karşılık tanık ..."den aldığı çekin tahsil için ibrazında, keşideci imzasının uyumsuz ve çekin sahte olduğunun tespit edildiği, çeki tanık ..."in ticari ilişki nedeniyle ..."dan cirosuz olarak, ..., sattığı ürünlere karşılık ..."ndan, ..."in de ticari ilişki nedeniyle sanıktan aldığı, ... Operasyon Merkezi yazısına göre çek yaprağının bankalarına ait olduğu, ancak keşideci ünvanı seri no, hesap no, banka kodu, şube kodu gibi bilgilerin çek yaprağı üzerine sonradan yazıldığı, sanığın kendisinden önceki cirantalar ... ve ... ile irtibatının tespit edilemediği, bu suretle sanığın üzerine atılı banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçlarını işlediği iddia edilen olayda; sanık savunması, katılan, müşteki ve tanıklar beyanları, ekspertiz raporu, bilirkişi raporları, banka yazıları ile dosya kapsamından sanığın üzerine atılı suçları işlediğine yönelik mahkemece verilen mahkumiyet hükmü ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiş, 5237 sayılı TCK"nın 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f) (i) ve (k), (l) bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari ve bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı kanunun 52. maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezasının belirlenmesi gerektiği ve buna göre, haksız menfaat miktarının 5800 TL, haksız menfaatin iki katının 11.600 TL olduğu dikkate alınarak temel cezanın bu miktardan az olmayacak şekilde belirlenip sanığın 580 gün adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verilip buna göre artırım-indirim yapıldığı anlaşıldığından tebliğnamedeki bu yöndeki eleştiri düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna yönelik temyiz itirazının reddiyle hükmün ONANMASINA, 19/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
