1- Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/7942 Esas 2021/1639 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/7942
Karar No: 2021/1639
Karar Tarihi: 04.02.2021

1- Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/7942 Esas 2021/1639 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kenevir ekme, özel belgede sahtecilik ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, güveni kötüye kullanma suçundan verilen mahkumiyet kararı beraat kararına çevrilmiştir. Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesinin uygulanmasının infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülmüştür. Mahkeme kararında, suç tarihindeki yazım hatası düzeltilebilir kabul edilmiştir.
Sanığın kenevir ekme, özel belgede sahtecilik ve mala zarar verme suçlarına uygulanan yaptırımların doğru belirlendiği, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun yapıldığı ve delillerin uygun bir şekilde değerlendirildiği belirtilmiştir. Güveni kötüye kullanma suçuna ilişkin olarak ise, kesin, somut ve inandırıcı delil bulunamadığından sanık beraat etmiştir.
Mahkeme kararında, sanık hakkında uygulanan kanun maddeleri şu şekildedir:
- Kenevir ekme, özel belgede sahtecilik ve mala zarar verme suçları: 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesi
- Güveni kötüye kullanma suçu: Belirtilmemiştir.

10. Ceza Dairesi 2020/7942 E. , 2021/1639 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : MUDANYA 1. Asliye Ceza Mahkemesi
Suçlar : 1- Özel belgede sahtecilik
2- Kenevir ekme
3- Hırsızlık
4- Mala zarar verme
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin “01.03.2013 - 07.05.2013” yerine “01.03.2013” olarak eksik yazılması, mahkemesince düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
1-Sanık hakkında kenevir ekme, özel belgede sahtecilik ve mala zarar veme suçlarından verilen mahkûmiyet hükümlerinin incelenmesinde:
24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı hükmü gözetilerek, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesinin uygulanmasının infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eylemlere uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA,
2- Sanık hakkında güveni kötüye kullanma suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde:
Katılan tarafından, sanığın kiraladığı evde kira sözleşmesi kapsamında kullanımına bırakıldığı iddia edilen derin dondurucunun sanık tarafından evden götürüldüğüne ilişkin katılanın soyut iddiasından başka cezalandırılmasına yeterli kesin, somut ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, beraati yerine mahkûmiyetine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA,
04.02.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.