Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/13669 Esas 2014/11007 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/13669
Karar No: 2014/11007
Karar Tarihi: 30.04.2014

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/13669 Esas 2014/11007 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, suçun karşılıksız yararlanma olduğu ve hüküm olarak hükümlülük kararı verildiği belirtilmiştir. Kararda, 1 Haziran 2005 tarihinden sonra yürürlüğe giren Yasaların hükümlü lehine olup olmadığının belirlenmesi için yapılan uyarlama yargılamasında, 5252 sayılı Yasa ile bir ilgisi bulunmayıp, Yargıtay Ceza Genel Kurulu kararı doğrultusunda 5275 sayılı Yasanın 98. maddesi uygulanması gerektiği ifade edilmiştir. Verilen kararın itiraza tabi olduğu ve temyiz yoluyla başvurulması mümkün olmadığından, hükümlü vasisinin temyiz talebi reddedilerek dosyanın Yargıtay C.Başsavcılığına tevdi edilmesi kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddelerinin Açıklaması:
- 5252 sayılı Yasa: Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun
- 5275 sayılı Yasa: Ceza Muhakemesi Kanunu
- 1412 sayılı CMUK: Çocuk Mahkemeleri ve Çocuk Hakimleri Hakkında Kanun
- CMK: Ceza Muhakemesi Kanunu
- Yasaların hükümlü lehine olup olmadığının belirlenmesi için yapılan uyarlama yargılaması 5275 sayılı Yasa'nın 98. maddesi tarafından düzenlenmektedir.
- Verilen kararın itiraza tabi olması durumunda, 5275 sayılı Yasa'nın

8. Ceza Dairesi 2014/13669 E. , 2014/11007 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Kesinleşen hükümlerde 1 Haziran 2005 tarihinden sonra yürürlüğe giren Yasaların hükümlü lehine olup olmadığının belirlenmesi için yapılan uyarlama yargılanmasının, 5252 sayılı Yasanın 9. maddesiyle bir ilgisi bulunmayıp Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 17.05.2011 gün, 2011/3-66 esas, 2011/96 sayılı kararında belirtildiği üzere, 5275 sayılı Yasanın 98. maddesinin uygulanması gerektiği ve verilen karar aynı Yasanın 101/3. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğundan temyiz yasa yoluna başvurulması olanaklı bulunmadığından; hükümlü vasisinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi gereğince (REDDİNE), mercide yanılma nedeniyle CMK.nun 264. maddesi gözetilerek hükümlü vasisinin isteminin itiraz olarak kabulüyle gereğinin mahallinde yerine getirilmesi için dosyanın Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine, 30.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.