Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/1821 Esas 2019/6876 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52/2-4, 53/1-2-3 ve 58/6-7. maddeleri gereğince mahkumiyet


Sanığın dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, suç tarihinde kuyumculuk yapan katılanı telefonla aradığı ve kendisini katılanın işyerinin karşısındaki binada muayenehanesi bulunan doktor ... olarak tanıttıktan sonra, 10 adet Cumhuriyet altının fiyatını sorduğu, fiyatta anlaşmaları üzerine katılandan altınları iş yerine göndermesini istediği ve parasını burada vereceğini belirttiği, bunun üzerine katılanın altınları arkadaşı olan ve olay günü kendisine yardım eden tanık ... ile gönderdiği, sanığın tanık..."i apartman girişinde karşılayarak altınları teslim aldığı ve tanığa parayı yukarıda sekreterinin vereceğini söyleyip binanın üst katına gönderdiği, tanık ...’in yukarıya çıktığında doktor muayenehanesindekilerin böyle bir alışverişten haberdar olmadıklarının anlaşıldığı, sanığın altınları alarak olay yerinden ayrıldığı anlaşılmakla; eylemin TCK’nın 157/1. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunu oluşturduğunu takdir eden mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın, samimi ikrarda bulunmasına rağmen hakkında TCK’nın 62. maddesinin uygulanmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 19/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.