Mala zarar verme - kasten yaralama - taksirle yaralama - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/3982 Esas 2020/8041 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3982
Karar No: 2020/8041
Karar Tarihi: 28.09.2020

Mala zarar verme - kasten yaralama - taksirle yaralama - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/3982 Esas 2020/8041 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, Mala zarar verme, kasten yaralama ve taksirle yaralama suçlarından yargılanan katılan sanıklara farklı hükümler verilmiştir. Temyiz istemi ise mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükümleri, kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ve taksirle yaralama suçundan kurulan beraat hükmü ile ilgilidir.
Temyiz talebinin incelenmesinde, mala zarar verme suçundan tayin edilen 2000 TL adli para cezası ile ilgili hükümün temyizin mümkün olmadığı belirtilmiş ve bu kısım reddedilmiştir.
Kasten yaralama suçundan hüküm giyen katılan sanık için temyiz talebinin reddedilmesine karar verilmiştir.
Taksirle yaralama suçundan hüküm giyen diğer katılan sanık için temyiz itirazı yerinde görülmeyerek hüküm onanmıştır.
Son olarak, mala zarar verme suçundan hüküm giyen ve mahkeme kararının çıkmasından sonra ölen katılan sanık için, kamu davasının düşürülmesine karar verildiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri olarak ise, 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde ve 5237 sayılı TCK'nin 64. ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri karara referans verilmiştir.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2020/3982 E. , 2020/8041 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Mala zarar verme, kasten yaralama, taksirle yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Katılan sanık müdafiinin, hangi hükümleri hangi gerekçe ile temyiz ettiğini belirtmediği süre tutum dilekçesinin, katılan sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükümleri ile, katılan sanığa karşı diğer katılan sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ile, taksirle yaralama suçundan kurulan beraat hükmüne ilişkin olduğu değerlendirilerek yapılan incelemede:
I-Katılan sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, katılan sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2000 TL olan adli para cezasına ilişkin hükmün cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, katılan sanık ... müdafiinin temyiz talebinin CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Katılan sanık ... hakkında taksirle yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, kararın dayandığı gerekçeye ve takdire göre, katılan sanık ... müdafiinin temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun ve takdire dayalı bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
III-Katılan sanık ... (Hasan oğlu) hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
UYAP üzerinden alınan nüfus kayıt örneğine göre, katılan sanık ...’in hüküm tarihinden sonra 20.06.2017 tarihinde öldüğünün anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 64. ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri gereği kamu davasının düşürülmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 28/09/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.