Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/22032 Esas 2014/14908 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/22032
Karar No: 2014/14908
Karar Tarihi: 09.04.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/22032 Esas 2014/14908 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyetine dair olan hüküm temyiz edilmiş ve Yargıtay tarafından incelenmiştir. Sanığın tekerrüre esas sabıkası bulunduğundan, cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak, bu husus karar metninde yer almadığından hüküm BOZULMUŞ ancak yeniden yargılama gerektirmediğinden düzeltilerek onanmıştır.
Sanığın 4320 sayılı Yasa'ya muhalefet suçundan kurulan hüküm de temyiz edilmiş ve Yargıtay tarafından incelenmiştir. Hükümde sanığın kısa süreli hapis cezasının adli para cezası seçenek yaptırımına çevrilmiş olması karşısında, tekerrür hükümlerinin uygulanabilmesi için cezanın hapis cezası olması gerektiğine dikkat çekilmiştir. Ayrıca, 4320 sayılı Yasa'nın yürürlükten kaldırılarak 6284 sayılı Kanun'un yürürlüğe girmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle hüküm kısmen istem üzerine BOZULMUŞTUR.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nin 58/6. maddesi
- 5275 sayılı Ceza ve Gü

3. Ceza Dairesi 2013/22032 E. , 2014/14908 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanığın mahkumiyetine dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nin 58/6. maddesi gereğince cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve mükerrir sanık hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi gereğince, hükmün tekerrür uygulanmasına ilişkin 11. fıkrasında yer alan "... 5275 sayılı ceza ve güvenlik tedbirlerinin infazı hakkında kanunun 108/1-c md. gereğince mükerrirlere özgü özel infaz rejimine göre çektirilmesine ve mükerrir olan sanığın 5275 sayılı ceza ve güvenlik tedbirlerinin infazı hakkındaki kanunun 108/4 md. gereğince cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına" ibaresinin karar metninden çıkartılarak yerine "TCK"nin 58/6. maddesi gereğince verilen cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve mükerrir sanık hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına" ibaresi eklenmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2) Sanık hakkında 4320 sayılı Yasa"ya muhalefet suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) 4320 sayılı Yasa"nın 20.03.2012 tarihli kanunla yürürlükten kaldırılarak aynı gün yürürlüğe giren 6284 sayılı Kanun gereğince sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
b) Kabule göre de; sanık hakkında hükmolunan kısa süreli hapis cezasının TCK"nin 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezası seçenek yaptırımına çevrilmiş olması karşısında, tekerrür hükümlerinin uygulanabilmesi için tayin edilecek sonuç cezanın hapis cezası olması gerektiği gözetilmeden sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca kısmen istem gibi BOZULMASINA, 09/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.