MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada.... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 24/03/2015 tarih ve 2014/1513-2015/190 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı, davalı bankadan 2007-2012 tarihlerin arasında kullanmış olduğu krediler nedeniyle dosya masrafı adı altında kesinti yapıldığını, yapılan kesintinin haksız olduğunu ileri sürerek, 2,680,00 TL"nin tarafına iadesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının kullanmış olduğu krediler nedeniyle yapılan kesintilerin yasa ve sözleşmeye uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, toplanılan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, krediler her ne kadar ticari kredi ise de, yasal dayanağı bulunmayan kesintilerin haksız olduğu keza, sözleşmenin imzalanması sırasında daha güçlü konumda olan bankanın işbu ticari krediyi almak ihtiyacında olan davacı karşısında etkili olduğu, bu nedenle, yasal dayanağı bulunmayan kesinti ile ilgili sözleşmedeki hükümleri davacının imzalamak durumunda kalacağı, kesinti TMK ve BK"nın amir hükümleri ile genel işlem şartlarına aykırılık teşkil ettiğinden ayrıca bu kesinti oranının diğer banka uygulamalarıyla uyumlu olup olmadığının araştırılmasına gerek olmadığı zira, bu araştırmanın yasal dayanağı bulunan uygulamalarda oranının fahiş olduğu iddiaları karşısında yapılması gerektiği, somut olayda ise, iddianın bu kesintilerin hiç yapılmaması yönünde olup, iddianın da yerinde olduğu gerekçesiyle, davanın kabulü ile 2.100,00 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, davacının kullanmış olduğu ticari krediler nedeniyle dosya masrafı vb. ad altında yapılan kesintilerin iadesi istemine ilişkin olup, mahkemece yukarıda özetlenen gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmiştir. Ancak, somut uyuşmazlık yönünden taraflar arasında akdedilen kredi sözleşmesinde davalı banka tarafından kullandırılan kredi dolayısıyla masraf alınabileceğine dair hüküm olmakla birlikte, miktar ya da oran belirtilmediğinden, mahkemece dava konusu tüm kredi sözleşmeleri ekleri ile birlikte getirtilerek, kredi sözleşmesi hükümleri, sözleşme tarihi itibariyle yürürlükte bulunan Türk Borçlar Kanunu ve ilgili yasal mevzuat çerçevesinde, davalı banka ile diğer bankaların uygulamasına göre, bu tür işlemlere kredi grupları bakımından uygulanan, dosya masrafı vb.
ad altında kesilen masraf miktar ya da oranları sorulup, karşılaştırılarak, bankanın çeşitli isimler altında kesinti yapmakta haklı olup olmadığı, yapılan kesintilerin sebebi, kesinti miktarının uygun olup olmadığı veya ne miktarda olduğu, davacıya iadesi gereken miktar bulunup bulunmadığı hususlarında değerlendirme yapılarak sonucuna göre bir karar vermek gerekirken, eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirmeye dayalı, yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, 16/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.