MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 13.04.2016 gün ve 2014-1435/251 sayılı kararı onayan Daire"nin 06.01.2020 gün ve 2019-1306/34 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili,davalının ... şubesinde, 442294 , 442176 , 442307, 442322, 442319 numaralı mevduat hesaplarının bulunduğunu, müvekkili kurum adına tahsil edilen paraların hesaplara 2002 yılı sonunda eksik veya geç aktarılmasından dolayı taraflar arasındaki protokol ve 1476 sayılı Yasa’nın ek 6. maddesi ve 3095 sayılı Yasa hükümleri kapsamında anaparaya dönüşen 41.478.851.031 eski TL vadesiz mevduat faizi, 21.923.540.625 eski TL reeskont faizi ve 371.266.001 eski TL vadeli mevduat faizi olmak üzere toplam 64.043.657.657 eski TL’nin davalıdan 10.06.2003 tarihli yazıyla talep edilmesine rağmen ödenmediğini, dava tarihi itibariyle 64.043.657.657 eski TL ana para alacağı ile birlikte hesaplanan 54.419.196,47 eski TL faiz dahil genel toplam alacaklarının 118.462.854,133 TL olarak tespit edildiğini ileri sürerek 64.043.657.657 eski TL kurum alacağının ve anılan miktar içerisindeki kalemlere dava tarihine kadar kanun ve protokol kapsamında hesaplanana vadesiz, vadeli mevduat ve reeskont faizleri toplam tutarı olan 54.419.196,47 eski TL’nin tahsilini, tahakkuk edecek faizin ana para ile birleştirilerek kapitalize edilmesi ve geciken alacak için temerrüt sonrası reeskont faizi uygulanmasını, ardından hesaplanacak toplam alacağa dava tarihinden tahsil tarihine kadar reeskont faizi uygulanmasını, ayrıca 1479 sayılı Yasa"nın ek 6. maddesi gereğince vadeli ve vadesiz mevduat faiz alacaklarının tahsilini ve ana para alacağı üzerinden dava tarihinden itibaren temerrüt faizi uygulanmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın taraf vekillerince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, davacıdan harç ve ceza alınmasına yer olmadığına, 17/11/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.