KANUN YARARINA BOZMA

Nitelikli hırsızlık suçundan sanık ..."nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/2-h maddesi gereğince 6 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair İstanbul 54. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/02/2018 tarihli ve 2016/50 esas, 2018/132 sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı"nın 27.09.2018 gün ve 94660652-105-34-10506-2018-Kyb sayılı yazısı ile kanun yararına bozma ihbarında bulunulduğundan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 10.10.2018 gün ve 2018/80700 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,

MEZKUR İHBARNAMEDE;

Dosya kapsamına göre, 18/05/2013 tarihinde işlenen hırsızlık eylemine ilişkin olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/2-h maddesi uyarınca temel cezanın 5 yıl olarak belirlendiği, ancak eylemin suç tarihinde yürürlükte olan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/1-b maddesindeki düzenlemeye girdiği ve bu madde uyarınca ceza miktarının “iki yıldan beş yıla kadar hapis” olarak belirlendiği, suç tarihinden sonra 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile ceza miktarının “beş yıldan on yıla kadar hapis” olarak değiştirildiği, ancak suç tarihinin 25/02/2013 olması karşısında aleyhe kanun değişikliğinin sanık hakkında uygulanamayacağı, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7/2. maddesinde yer alan “ Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.” şeklindeki düzenleme karşısında, sanık lehine olarak değişiklik öncesi ceza miktarı göz önüne alınarak hüküm kurulması gerekirken, yazılı şekilde fazla cezaya hükmedilmesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.

GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

Sanığın yokluğunda verilen kararın savunmasında bildirdiği adrese tebliğe çıkarıldığına dair dosya içerisinde herhangi bir davetiye parçası bulunmadığı da gözetilerek sanığın savunmasında bildirdiği adrese tebligat çıkarılmadan sanığa ulaşılamadığından bahisle doğrudan resmi gazetede ilan yapılmak suretiyle kesinleşen ilamın gerekçeli kararın usulüne uygun tebliğinin yapılmaması nedeniyle kesinleşmediği, kesinleşmemiş karara karşı kanun yararına bozma yoluna başvurulamayacağından sanığın yokluğunda verilen gerekçeli kararın savunmasında bildirdiği adrese usulüne uygun tebliği ile hükmün kesinleşmesi halinde yeniden kanun yararına bozma yoluna gidilmesi mümkün olup, henüz kesinleşmemiş olan karara yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 22/11/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.