Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan - kasten yaralama - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/5290 Esas 2017/7943 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5290
Karar No: 2017/7943
Karar Tarihi: 20.11.2017

Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan - kasten yaralama - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/5290 Esas 2017/7943 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, \"resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyanda bulunmak\" suçundan mahkum edilmiştir. Sanığın tekerrüre esas alınabilecek hükümlülüğü bulunduğundan, daha önce verilen ceza yeni cezanın belirlenmesinde dikkate alınmamıştır. Bu nedenle, İzmir 9. Ağır Ceza Mahkemesinin verdiği ceza esas alınmalıdır. Mahkeme, sanığın temyiz itirazlarını reddetmiştir ancak cezanın infazı sırasında dikkate alınması gereken yasalar hakkında açıklayıcı bilgi verilmemiştir. Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 1412 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 321, 322, 326/son maddeleri
- 5560 sayılı Kanun
- 5271 sayılı CMK'nın 231/12. maddesi
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108/2. maddesi

11. Ceza Dairesi 2017/5290 E. , 2017/7943 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-)Sanık ... hakkında “kasten yaralama” suçundan verilen karara yönelik katılan sanık ...’nın temyiz itirazlarının incelemesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Yasa ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp, itiraza tabi olduğu anlaşılmakla, katılan sanık ...’nın vaki temyiz isteminin CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca itiraz olarak kabulü ile dava dosyasının merciince karara bağlanmak üzere mahalline İADESİNE,
2-)Sanık ... hakkında "resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyanda bulunmak" suçundan kurulan hükme yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.06.2013 gün ve 2013/8-151/304 sayılı ilamında açıklandığı üzere, birden fazla tekerrüre esas alınabilecek hükümlülüğün bulunması halinde bunlardan en ağırının esas alınması gerektiği cihetle; İzmir 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 08.05.2008 tarih ve 2008/67-83 E.-K. Sayılı, 08.03.2011 tarihinde yerine getirilen 4 yıl 2 ay hapis cezasına dair ilamın, tekerrüre esas alınan İzmir 21. Asliye Ceza Mahkemesinin ilamından daha ağır hükümlülük içerdiği ve tekerrür uygulamasına esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Yasa"nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm tümden çıkartılarak, yerine ""İzmir 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 08.05.2008 tarih ve 2008/67-83 E.-K. sayılı ilamının tekerrüre esas olduğu anlaşılmakla, TCK"nın 58/6-7. maddeleri uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından 1412 sayılı CMUK"nın 326/son ve 5275 sayılı Yasanın 108/2. maddeleri gereğince koşullu salıverilmeye eklenecek sürenin, hatalı uygulama sonucu hükümde gösterilen ilam nedeniyle koşullu salıverilmeye eklenecek süreden fazla olmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesine, 20.11.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.