MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki alacak-tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı dava dilekçesinde; davalının 12.01.2010 tarihli sözleşme uyarınca kiracı olduğunu, 11.10.2010 vade tarihli 1.565,00 TL"lik, 11.07.2011 vade tarihli 1.704,00 TL lik, 11.10.2011 vade tarihli 1.704,00 TL"lik, 12.01.2012 vade tarihli 1.883,75 TL kira bedeli ile 2012 yılı 2. dönem 1.883,75 TL olmak üzere toplam 8.740,50 TL kira alacağının tahsili için davalıya ihtarname gönderildiğini, ancak davalının kira borcunu ödemediğini, bu nedenle sözleşmenin 05.05.2012 tarihinden geçerli olmak üzere feshedildiğini beyan ederek, 8.740,50 TL kira alacağı ile sözleşmenin 11. maddesi gereği cari yıl kira bedeli olan 7.535,00 TL"nin tazminat olarak ve yine sözleşmeye ait 37 TL karar pulu tutarı ile 43 TL kesin teminat bedelinden oluşan alacakların davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı savunmasında kiralananda 10.972 TL tutarında bir takım iyileştirmeler yaptığını beyan ederek takas-mahsup def"inde bulunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece; davanın kabulüne yönelik verilen karar davalının temyizi üzerine, Yargıtay 6. Hukuk Dairesi Başkanlığı" nın 29.01.2014 günlü ve 2013/7815 Esas, 2014/1130 Karar sayılı ilamı ile davalı kiracının takas-mahsup talebi hakkında bir karar verilmesi, cari yıl tazminatının ise reddine karar verilmesi yönünde bozulmuştur. Mahkemece bozma ilamına uyularak cari yıl tazminatı talebi reddedilmiş, davalının faydalı ve zorunlu masraf alacağının 10.972 TL olduğu belirlenerek takas defi bu şekilde kabul edilerek kira alacağının da reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre; davacı vekilinin cari yıl tazminatına yönelik temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının kira alacağına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Kiracı tarafından akdi ilişkinin devamı sırasında kiralanana değer artırıcı masraf ve harcamaların yapılması durumunda vekaletsiz iş görme hükümlerine göre (6098 Sayılı
./..

TBK."nun 530 (818 Sayılı B.K."nun, 414. Md.) maddesi) masraf ve harcamaların kiraya verenden istenebilmesi mümkündür. Kiralananda yapılan imalatların, imal tarihindeki değerleri, yıpranma durumları, faydalı ve zorunlu yada lüks imalat olup olmadıkları ayrıntılı olarak belirlenerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekir.
Davacı idare ile davalı arasında, 2886 Sayılı Yasa hükümlerine göre düzenlenen 12.01.2010 tarihli 3 yıl süreli kira sözleşmesi konusunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Kira sözleşmesinin 12. maddesinde, kira bitiminde, kiracı tarafından taşınmazın sağlam şekilde teslim edileceği, kiracı tarafından her türlü yatırımın en son hali ile idareye teslim edileceği kararlaştırılmıştır. Bu durumda davalı kiracı tarafından yapılan imalatların kiralananda kalacağı anlaşılmaktadır. Ancak kiracı 3 yıllık kira süresi bitmeden önce taşınmazı tahliye etmiş olmakla, Mahkemece bu durumda sözleşmenin 12. maddesi de gözetielerek kiracı tarafından yapılan ve zorunlu ve faydalı masraf niteliğinde olduğu belirlenen imalatların imalat tarihi itibariyle yıpranma payı düşülmüş bedellerinin kalan kira süresi ile orantılı olarak tesbiti ile sonucuna göre takas mahsup talebi hakkında bir karar verilmesi gerekirken; yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün 2. bentte açıklanan nedenlerle davacı taraf yararına HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 02.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.