Esas No: 2021/10831
Karar No: 2022/6606
Karar Tarihi: 09.05.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/10831 Esas 2022/6606 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının temyizi mümkün olmadığı ve yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara karşı itiraz yolu açık olduğu belirtilmiştir. Yaralama suçuyla ilgili olarak sanığın daha önce işlediği nitelikli hırsızlık suçunun karşılıksız yararlanmaya dönüştüğü ve hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği vurgulanmıştır.
31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde: Doğrudan hükmolunan adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün değildir.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: Cezai ehliyeti sınırlandırıcı veya hüküm ifade eden ceza kararının infazının tamamlanmasına kadar hak yoksunlukları uygulanmaz.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Mala zarar verme ve yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık ... ... hakkında yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazının incelenmesinde;
Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara karşı CMK'ın 231/12. maddesi uyarınca itiraz yolu açık olup temyiz olanağı bulunmadığından sanığın bu konudaki temyiz isteminin reddiyle dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazı inceleyecek merciye iletilmek üzere dosyanın incelenmeksizin İADESİNE,
II-Sanık ... ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazının incelenmesinde;
Doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz itirazının CMUK'nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
III-Sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazının incelenmesinde;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Polatlı 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2005/481 Esas, 2006/194 Karar ilamındaki TCK’nın 142/1-f kapsamındaki nitelikli hırsızlık suçunun, 6352 sayılı kanunla yapılan değişiklikle karşılıksız yararlanmaya dönüştürüldüğü anlaşılmakla, TCK'nın 58. maddesi uygulanırken, tekerrüre esas diğer adli sicil kayıtlarından en ağırının seçilerek hükme esas alınması infaz aşamasında olanaklı görüldüğünden bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanığın temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 09.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
