Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/14374 Esas 2020/945 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14374
Karar No: 2020/945
Karar Tarihi: 15.01.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/14374 Esas 2020/945 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı Yargıtay tarafından incelenmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı dikkate alınarak, hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesinin mümkün olduğu belirtilmiştir. Ancak, müştekinin parayı rızası ile sanığa verdiği ve sanığın parayı kendi cebine koymadan önce müştekinin cebine 20 TL eksik olarak koyduğu belirtilerek suç vasfının yanılgıya düşülerek nitelendirildiği ve fazla ceza verildiği gerekçesiyle kararın bozulması kararlaştırılmıştır. Suç nitelendirmesi yanlış yapıldığı için 142/2-b maddesi yerine 142/1-b maddesinin uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri açıklamalı olarak eklenmemiştir.
2. Ceza Dairesi         2019/14374 E.  ,  2020/945 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya kapsamına göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
    Müştekinin soruşturma aşamasındaki “... sanık sağ pantolon cebimden 2 tane 20 TL’lik, 1 adet 10 TL’lik, 1 adet de 5 TL’lik kağıt parayı iki kere okuduktan sonra kendi eli ile cebime koydu” şeklindeki beyanından müştekinin parayı rızası ile sanığa verdiği, sanığın parayı okuduktan sonra müştekinin cebine 20 TL eksik olarak koyduğu, olayın müştekiye ait iş yerinde gerçekleştiği nazara alındığında, eylemin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesinde tanımlanan suçu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfının nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 142/2-b maddesi uygulanmak suretiyle fazla ceza tayini,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 15/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.