Resmi belgede sahteclik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/5091 Esas 2017/7920 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5091
Karar No: 2017/7920
Karar Tarihi: 20.11.2017

Resmi belgede sahteclik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/5091 Esas 2017/7920 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu kararda asliye ceza mahkemesinde görülen bir resmi belgede sahtecilik suçuyla ilgili bir davada, bilirkişi raporunda belgenin sahte olduğu tespit edilmesine rağmen belgenin duruşmada incelenmemesi nedeniyle eksik inceleme sonucu karar verildiği ve sanığın TCK'nın 62. maddesi uyarınca cezalandırılmaması ve TCK'nın 53. maddesi uygulamasının Anayasa Mahkemesi kararı ile yeniden değerlendirilmesi gerektiği gerekçesiyle kararın bozulduğu belirtilmektedir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şunlardır: Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesi - Uyuşturucu madde imal ve ticareti, TCK'nın 53. maddesi - İşkence suçları ve kötü muamele veya ceza ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2017/5091 E. , 2017/7920 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahteclik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Suça konu nüfus cüzdanı üzerinde yapılan inceleme sonucunda düzenlenen 12.06.2013 tarihli bilirkişi raporunda, belge üzerindeki sahtecilik işleminin, fotoğraf değişikliği suretiyle meydana getirildiği ve fotoğraf üzerinde soğuk mühür izinin bulunmadığının belirtilmesi ve belgenin mahkemece duruşmada incelenmemiş olması karşısında; belgelerde sahtecilik suçlarında aldatma yeteneğinin bulunup bulunmadığının takdir ve tayini hakime ait olup, suça konu ve sahte olduğu kabul edilen nüfus cüzdanı incelenmek suretiyle, özellikleri duruşma tutanağına yazılıp, ne şekilde aldatıcılık yeteneğine haiz olduğu gerekçeli kararda açıklanarak tartışıldıktan sonra, denetime olanak verecek şekilde suça konu belge aslı dosya içerisinde bulundurulmadan eksik inceleme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Kabule göre de;
a-Sanık hakkında yasal ibarelerin tekrarı ile yetinilip somut olarak nedenleri açıklanmadan yalnızca “geçmişteki hali dikkate alınarak” denilmek suretiyle TCK"nın 62. maddesinin uygulanmaması,
b-5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.11.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.