MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Y A R G I T A Y K A R A R I

Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Davacı eldeki alacak davası ile; kök ücret fark, yol mesai ve vardiya primi alacakları ile ilave tediye, hafta tatili, ulusal bayram genel tatil, fazla çalışma ve ihbar tazminatı alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, 26.11.2015 tarihli kararla, bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasına karar verilmiştir.
Mahkemenin 26.11.2015 tarihli kararı, Yargıtay (Kapatılan) 7. Hukuk Dairesinin 15.02.2016 tarihli ilamıyla, kök ücretin tespiti ve buna bağlı fark alacak taleplerinin reddi gerektiği belirtilerek, muvazaa araştırmasının eksikliği ve bu inceleme sonucuna göre verilen ilave tediye alacağı konusunda karar verilmesi yönlerinden bozulmuştur. Diğer alacak talepleri hakkındaki hüküm kısmı ise, davalının belirtilen hususlar haricindeki temyiz itirazlarının reddine karar verilerek bozma kapsamı dışında kalmak suretiyle kesinleşmiştir.
Mahkemece, bozma sonrasında verilen 22.05.2018 tarihli kararda, yeniden yapılan inceleme neticesinde davalı ... ile yüklenici firma arasındaki iş ilişkisinin (sözleşmenin) muvazaalı olduğunun tespitine ve bozmaya konu kök ücret alacağı isteminin reddine karar verilmiş; aylık ücret miktarı üzerinden talep konusu olup bozma dışı kalarak kesinleşen alacak kalemleri ve ilave tediye alacağı hüküm altına alınmış; diğer alacak talepleri hakkında ise bozmadan önceki karar gibi hüküm sonucu tesis edilmiştir.
Kararı, taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
Bozmadan sonra tesis edilen mahkeme kararında, temyiz kesinlik sınırının belirlenmesinde, bozma kararı kapsamı dışında kalan alacaklara dair hüküm kısmının dikkate alınmaması gereklidir. Şu halde, dosya içeriğine göre, bozma kararı kapsamında bulunan ve mahkemece hükmedilen (2.056,11 TL) ve reddedilen alacak miktarının (1672,75 TL) karar tarihi itibari ile geçerli olan 2.590,00 TL’lik kesinlik sınırının altında kaldığı anlaşılmakla, taraf vekillerinin temyiz istemlerinin 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427., 432. maddeleri uyarınca ayrı ayrı reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı sebepten, taraf vekillerinin temyiz istemlerinin 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427. ve 432. maddeleri uyarınca ayrı ayrı REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12.11.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.