Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/5341 Esas 2018/3350 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5341
Karar No: 2018/3350
Karar Tarihi: 22.03.2018

Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/5341 Esas 2018/3350 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, taksirle öldürme suçundan sanığın cezalandırılmasıyla ilgilidir. Sanığın tutukluluğu sırasında geçirdiği günlerin mahsubuna ilişkin TCK.nun 63. maddesine hüküm fıkrasında yer verilmemiştir. Ayrıca otopsi ve adli tıp kurumu giderleri dahil edilmediği için yargılama gideri eksik tahsil edilmiştir. Sanık müdafiinin temyiz itirazları kabul edilmiş ve uzun süreli hapis cezası adli para cezasına çevrilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri; TCK\"nın 85/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6 maddeleridir. TCK'nın 232/6. maddesine aykırı davranılması sebebiyle hüküm 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca bozulmuştur. Sanığa verilen ceza adli para cezasına çevrilmeli ve adli para cezasının belirlenmesinde esas alınacak tam gün sayısı belirlenmelidir. Sanık ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak 24.300.-TL adli para cezası ile cezalandırılmalıdır.

12. Ceza Dairesi 2016/5341 E. , 2018/3350 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın tutuklulukta geçirdiği günlerinin mahsubuna ilişkin TCK.nun 63. maddesine hüküm fıkrasında yer verilmemiş ise de; bu hususun infaz sırasında nazara alınmasının mümkün bulunduğu kabul edilmiştir.
Otopsi ve Adli Tıp Kurumu giderinin dahil edilmemesi sureti ile yargılama giderinin eksik şekilde tahsiline karar verilmesi de, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni olarak gösterilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin eksik incelemeye, kusur tespitine, tayin edilen cezaya, olayda diğer araç sürücüsünün kusurlu olduğuna, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmolunan uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine dayanak teşkil eden uygulama maddesinin gösterilmemesi sureti ile CMK.nun 232/6. maddesine aykırı davranılması, adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlar aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 3. paragrafının çıkartılarak, yerine “Sanığa verilen 3 yıl 4 ay hapis cezasının suçun işlenmesindeki özellikler ve taksirle işlenmesinde nazara alınarak, TCK"nın 50/4. maddesi atfıyla aynı Kanun"un 50/1-a maddesi gereğince, adli para cezasına çevrilmesine; TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 1215 tam gün olarak belirlenmesine; TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20.-TL olarak hesabıyla 24.300.-TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün, tebliğnamedeki isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.