MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki nafaka davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekli tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dava dilekçesinde, davalı kocanın, davacı eşini evden kovduktan sonra, boşanma davası açtığını; evden kovulan müvekkilinin babasının yanına sığınmak zorunda kaldığını iddia ederek; aylık 400 TL tedbir nafakasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davacının evi sık sık terk ettiğini, bu nedenle 30.11.2011 tarihinde boşanma davası açıldığını savunarak; davanın boşanma dosyası ile birleştirilerek, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulüne, davacı lehine davanın açılma tarihinden hükmün kesinleşmesine kadar aylık 250.-TL tedbir nafakasının davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, hüküm kesinleştikten sonra aylık 250.00.-TL yardım nafakasının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, verilen kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi neticesinde ise Dairemizin 27.05.2014 tarih ve 2014/1014 E. 2014/8301 K. sayılı ilamı ile ‘’ boşanma davası getirtilip, hangi aşamada olduğu saptanıp, yargılaması hala devam etmekte ise; birleştirme talebinin değerlendirilip, tartışılması gerektiği, ayrıca davadaki istem tedbir nafakası istemi olduğu halde, gerekçede yoksulluk şartlarının oluştuğundan bahsedilerek nafakaya hükmedilmiş olması; hükmedilen nafakanın kararının kesinleşmesine kadar tedbir, kesinleşmesinden sonra yardım olarak nitelendirilmiş olması da usul ve yasaya aykırı olduğundan’’ bahisle bozulmuş, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde davanın kısmen kabulü ile, davacı lehine davanın açılma tarihinden hükmün kesinleşmesine kadar aylık 250.-TL tedbir nafakasının davalıdan alınarak davacıya verilmesine, Hüküm kesinleştikten sonra aylık 250,00.-TL yoksulluk nafakasının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre; davalı tarafın sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.

2- Türk Medeni Kanununun 186/3.maddesine göre; eşler birliğin giderlerine güçleri oranında emek ve malvarlıkları ile katılırlar. Türk Medeni Kanununun 196/1.maddesine göre de; (Eşler birlikte yaşarken) eşlerden birinin istemi üzerine hakim, ailenin geçimi için her birinin yapacağı parasal katkıyı belirler.
Aynı yasanın 197/2.maddesine göre de; birlikte yaşamaya ara verilmesi haklı bir sebebe dayanıyorsa hakim, eşlerden birinin istemi üzerine birinin diğerine yapacağı parasal katkıya, konut ve ev eşyasından yararlanmaya ve eşlerin mallarının yönetimine ilişkin önlemleri alır.
Somut olayda; tarafların Hekimhan Asliye Hukuk Mahkemesinin 2013/82 Esas, 2014/626 Karar sayılı ilamı ile 04.06.2014 tarihinde tazminat taleplerinin saklı tutularak anlaşmalı olarak boşanmalarına karar verildiği, kararın 31.12.2014 tarihinde kesinleştiği anlaşılmaktadır. Boşanma kararının kesinleşmesinden sonra şartların oluşması ve talep halinde yoksulluk nafakasına hükmedilebilir. Davacı (kadın), ayrı yaşamakta haklılık iddiasıyla (davalının kendisini evden kovduğu iddiasıyla) tedbir nafakası istediğine göre, mahkemece bozma ilamına uyulmasına rağmen, davacının yoksulluk nafakası talebi olmadığı halde, talep dışına çıkılarak, hüküm kesinleştikten sonra aylık 250,00 TL yoksulluk nafakasının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş olması doğru değildir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ; Yukarıda 2 nolu bentte açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 01.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.