Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2017/1688 Esas 2017/2255 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ



Taraflar arasındaki istirdat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili dava dilekçesi ile müvekkilinin 07/12/2010 başlangıç tarihli kira sözleşmesi ile davalının evini kiraladığını, kira sözleşmesinde kiranın aylık peşin olarak ödeneceğinin yazıldığını, Isparta 2. İcra Müdürlüğü"nün 2012/3282 Esas sayılı dosyası ile kira parasının tahsili için müvekkili aleyhine icra takibi yapıldığını,13/07/2012 tarihli takip talebinde 2012 yılı Şubat, Mart, Nisan, Mayıs ve Haziran ayları olmak üzere toplam beş aylık 550,00 TL den 2.750,00 TL nin tahsili için haciz ve tahliye istendiğini, tebliğ mazbatasına göre 26/07/2012 tarihinde ödeme emrinin müvekkili tarafından bizzat tebliğ alındığının anlaşıldığını ancak tebliğ evrakındaki imzanın müvekkiline ait olmadığını, anılan icra dosyasında maaş haczi yoluyla toplam 3.404,15 TL nin tahsil edildiğini ancak müvekkilinin takibe konu kira dönemine ilişkin kira borcunu takipten önce ödediğini belirtmiş ; icra dosyasına yatırılan toplam 3.404,15 TL nin her bir kademe için ödeme tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili tarafından davanın reddi savunulmuştur.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından vekalet ücretine hasren temyiz edilmiştir.







Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesine göre; “Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin İkinci Kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir.” Açıklanan bu madde uyarınca davacı yararına maktu vekalet ücretine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçeyle eksik vekalet ücretine karar verilmiş olması doğru değildir. Ne var ki bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm fıkrasının vekalet ücretine ilişkin bölümünün davacı yararına hükmedilen “408,50 TL” vekalet ücreti tutarının yerine “750,00- TL” olarak yazılmak suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 01.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.