Mala zarar verme - görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/7842 Esas 2018/8905 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Mala zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ile kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Mala zarar verme suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, tebliğnameye uygun olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddeleri uyarınca, sanık ...’nun TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2- Diğer suçlardan verilen mahkumiyet hükümlerinin temyizinde,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşıldığından,
a- Hakaret suçuna ilişkin sanık ...’nun ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
b- Görevi yaptırmamak için direnme suçunda ise;
TCK’nın 62. maddesi uyarınca yapılan indirim sırasındaki hesap hatasıyla, sonuç hapis cezası ve belirlenen bu miktar üzerinden çevrilen adli para cezasının 5600 TL yerine 5900 TL olarak fazla tayini,
Kanuna aykırı ve sanık ...’nun temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görülmüş ise de, bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, temyiz edilen kararın açıklanan noktası, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca, tebliğnamedeki isteme aykırı olarak, sanık hakkında verilen sonuç adli para cezasının uygulamaya göre 5600 TL ye indirilmesi suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.06.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.