Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/10555 Esas 2018/3337 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Taksirle yaralama suçundan sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 89/1, 22/3, 62/1 ve 53/6. maddeleri uyarınca 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, ehliyetinin 6 ay süreyle geri alınmasına dair İzmir 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 31/03/2017 tarihli ve 2016/685 esas, 2017/291 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi. Dosya kapsamına göre, sanığın mahkumiyetine karar verilen 5237 sayılı Kanun’un 89/1. maddesinde tanımlanan taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olma suçunun bilinçli taksirle işlense dahi anılan Kanun’un 89/5. maddesi gereğince soruşturma ve kovuşturmasının şikayete tabi olması, mağdur ...’ın da şikayetçi olmadığını beyan etmesi karşısında, sanık hakkında açılan kamu davasının 5237 sayılı Kanun’un 73/1 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/8. maddeleri uyarınca düşürülmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 17/10/2017 gün ve 94660652-105-35-10253-2017-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 26/10/2017 gün ve 2017/59564 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya kapsamına göre, olay günü sanık ..."ın 3.11 promil alkollü olduğu halde sevk ve idaresindeki araç ile olay yerine geldiğinde aracının sağ ön köşe ve yan kısımları ile önünde ve yine aynı istikamette seyirle kendilerine yanan kırmızı ışıkta beklemekte olan tanık ..."in sevk ve idaresindeki aracın sol arka yan kısımlarına çarparak, bu araçla birlikte orta refüje doğru sürüklenip burada bulunan aydınlatma direğine ve akabinde de orta refüj üzerinde bulunan trafik levhasına çarpmak suretiyle karşı yönden gelmekte olan ..."nın sevk ve idaresindeki araca çarpması sonucu araç içersinde bulunan müşteki ...’ın hayati tehlike geçirmeyecek ve basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda, sanığın mahkumiyetine karar verilen sanık hakkında açılan kamu davasının 5237 sayılı Kanun’un 73/1 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/8. maddeleri uyarınca düşürülmesine karar verilmesi 5237 sayılı Kanun’un 89/1. maddesinde tanımlanan taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olma suçunun bilinçli taksirle işlense dahi anılan Kanun’un 89/5. maddesi gereğince soruşturma ve kovuşturmasının şikayete tabi olması, mağdur ...’ın da şikayetçi olmadığını beyan etmesi karşısında, sanık mahkumiyetine hükmedilmiş ise de, sanığın üzerine atılı taksirle yaralama suçunun TCK"nın 89. maddesinde hükme bağlandığı ve aynı maddenin 5. fıkrası gereğince 1. fıkrası kapsamı dışında bulunan bilinçli taksir hali hariç şikayete tabi olduğu, şikayet yokluğu nedeniyle TCK’nın 89/5. ve CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca düşme kararı verilmesi gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde mahkumiyet hükmü tesis edilmesinde isabet görülmediğinden,
Kanun yararına bozma talebine atfen düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, İzmir 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 31/03/2017 tarihli ve 2016/685 esas, 2017/291 sayılı kararının CMK’nın 309/4-d maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, sanık hakkındaki davanın TCK"nın 89/5. ve CMK"nın 223. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE; infazın buna göre yapılmasına, dosyanın mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

.