Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/203 Esas 2016/2867 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/203
Karar No: 2016/2867
Karar Tarihi: 16.03.2016

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/203 Esas 2016/2867 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi         2016/203 E.  ,  2016/2867 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

    Taraflar arasında görülen davada.... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 01/10/2015 tarih ve 2015/413-2015/569 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
    Davacı vekili,.... Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından verilen 12.2.2010 tarihli, 3 O 186/09 numaralı kararın kesinleştiğini ileri sürerek, tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece, uyulan bozma ilamı, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, Adalet Bakanlığı aracılığı ile davalıya kararın tebliğ edilmediği, postaya verilme tarihinin tebliğ tarihi sayıldığı, ortada kesinleşmiş karardan bahsedilemeyeceği gerekçesiyle, davanın reddine karar vermiştir.
    Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
    1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve diplomatik yolla yapılan tebliğe istinaden yapılan itirazın, daha önce adi posta yoluyla yapılan tebligat dikkate alınarak reddilmesi nedeniyle kararın usulünce kesinleşmemiş olmasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2- Dava, yabancı mahkeme kararının tenfizi talebine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne dair verilen ilk karar yalnızca davalı şirket tarafından temyiz edilmiş olup, davalı ... yönünden temyiz edilmeksizin kesinleşmiştir. Bu itibarla, davalı ... açısından davanın kabulüne ilişkin ilk karar kesinleşmesine rağmen bozma sonrası davalı ... yönünden de davanın reddine karar verilmesi yerinde görülmemiş, kararın bozulması gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 16/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.