Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın, olay gecesi saat 23:30 sıralarında sevk ve idaresindeki araç ile İlçe Emniyet Müdürlüğü önü nizamiye kısmında durduğu, nöbetçi polis memurunun sanığın yanına gelerek alkollü olduğunu anlaması üzerine çağırdığı trafik ekiplerince sanığın alkol koktuğunun, ayakta zor durduğunun, sürekli sağa sola hareket ettiğinin gözlemlendiği, hastaneye sevki yapılan sanığın alkol muayenesi yapılmasına izin vermediği, ancak dosya kapsamında mevcut kesin hekim raporunda, sanığın alkol koktuğunun ve güvenli araç kullanamayacağının belirtildiği olayda, sanık hakkında temel cezanın asgari hadden uzaklaşılarak tayin edilmesinde bir isabetsizlik bulunmamakta ise de; temel ceza belirlenirken, TCK"nın 61/1. maddesinde yer alan ölçütler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle, aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerektiği gözetilmeden, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülerek, temel hapis cezasının üst hadden belirlenmesi suretiyle fazla ceza tayini kanuna aykırı,
Kabule göre de;
Sanık hakkında TCK"nın 53. maddesi tatbik edilirken, Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan 08/10/2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 22/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.