MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, meslek hastalığı sonucu maluliyetinden doğan maddi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillere, kanuni gerektirici nedenler ile temyiz kapsamı ve nedenlerine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, meslek hastalığına dayanan % 3 fark maluliyet nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, Dairemizin bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda 4.644,10 TL maddi tazminatın tespit tarihi olan 15.04.2004 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Dosya kapsamındaki kayıt ve belgelerden; davacının 15.04.2004 tarihinde tespit edilen fark maluliyet oranının % 3 olduğu, 13.02.2014 tarihli dava dilekçesi ile 3.000,00 TL maddi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesinin talep edildiği, 18.07.2014 tarihli ilk hüküm ile 2.817,28 TL maddi tazminatın davalıdan tahsiline karar verildiği, iş bu kararın taraf vekillerince temyizi üzerine Dairemizin 13.11.2014 tarihli ilamı ile tarafların kusur durumunun tespiti için işçi sağlığı ve iş güvenliği konularında uzman bilirkişiden kusur raporu alınmak üzere sair temyiz itirazları incelenmeksizin bozulmasına karar verildiği, bozma ilamından sonra alınan kusur raporunda davalı işverenin % 76,6 oranında kusuru bulunduğunun, % 23,4 oranında kaçınılmazlığın etkisi bulunduğunun belirtildiği, yine bozma ilamından sonra alınan bilirkişi hesap raporunda Kurum gelirlerinin rücuya tabi kısmının tenzili ile karşılanmamış 4.644,10 TL zararı bulunduğunun tespit edildiği, davacı vekilince sunulan 08.04.2015 tarihli talep artırım dilekçesi ile maddi tazminat isteminin 4.644,10 TL olarak artırıldığı, talep artırım dilekçesinden sonra davalı vekilinin 16.04.2015 tarihli duruşmada ıslaha karşı zamanaşımı def"i nde bulunduğu anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlık bu tür davalarda T.B.K" nın 146.maddesi (B.K.’nun 125.md) gereğince uygulanmakta olan 10 yıllık zaman aşımı süresinin hangi tarihte başlatılması gerektiği noktasında toplanmaktadır.
Uygulama ve öğretide kabul edildiği üzere, zamanaşımı failin ve zararın öğrenildiği tarihten başlatılmalıdır. Zarar görenin zararı öğrenmesi demek, zararın varlığı, mahiyeti ve esaslı unsurları hakkında bir dava açma ve davanın gerekçelerini göstermeye elverişli bütün hal ve şartları öğrenmiş olması demektir. Vücut bütünlüğünün ihlalinden doğan zarar, ancak bakım ve tedavi sonucunda düzenlenen hekim raporuyla belirli bir açıklığa kavuşur. Bedensel zararın gelişim gösterdiği durumlarda zamanaşımına başlangıç olarak hastalık seyrinin yani gelişimin tamamlandığı tarihin esas alınması gerekir.
Somut olayda, tazminatın 13.02.2014 tarihli dava dilekçesinde fazlaya ilişkin haklar saklı tutularak 6100 sayılı HMK"nın 109. maddesinde öngörülen kısmi dava olarak talep edildiği ortadadır. Bu duruma göre zamanaşımı süresi dava dilekçesi ile talep edilen maddi tazminat yönünden dava tarihi itibariyle kesilerek, bakiye alacak miktarı yönünden işleyeme devam edecektir.
Hal böyle olunca, davacı vekilince sunulan 08.04.2015 tarihli ıslah dilekçesi niteliğindeki talep artırım dilekçesine karşı davalı vekilince süresi içinde sunulan zamanaşımı def"i nin değerlendirilerek bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde davanın 6100 sayılı HMK"nın 107. maddesinde düzenlenen belirsiz alacak davası niteliğinde açıldığının kabul edilerek, 08.04.2015 tarihli talep artırım dilekçesine değer verilmesi doğru olmamıştır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmadan hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul olunmalı ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 16.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.