Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/9530 Esas 2015/470 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/9530
Karar No: 2015/470
Karar Tarihi: 22.01.2015

Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/9530 Esas 2015/470 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkum edildi. Yapılan temyiz başvurusunda, ek kararın usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesiyle reddedildi. Ancak cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi nedeniyle önceki ve sonraki kanunların hükümleri birbirleriyle karşılaştırılarak belirlenmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenle, hükmün BOZULMASINA karar verildi.
Kanun maddeleri:
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK.nın 318. ve 321. maddeleri
- 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri
- 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi-fıkrası

14. Ceza Dairesi 2014/9530 E. , 2015/470 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkûmiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya inceldi;
Süresi içinde yapılmayan sanık müdafiin duruşmalı inceleme talebinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 318. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verilerek gereği düşünüldü:
Katılan Turgay"ın 27.06.2014 tarihli Ek Karara yönelik temyizinin incelenmesinde;
Gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen temyiz isteminin reddine dair Ek Karar usul ve kanuna uygun olduğundan, katılanın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle Ek Kararın ONANMASINA,
Sanık hakkında kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK.nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ve katılan kurum vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.