MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1) Sanığın üzerine atılı sahtecilik suçunu kabul etmeyerek, “katılanın kendilerini önce Bakanlığa şikayet ettiğini, oradan beklenen sonucu alamaması üzerine İş Mahkemesine dava açıldığını, tarihlere bir ekleme yapmadığını, matbu evrakların tanıklar huzurunda imzalandığını” savunması; tanıklar ..., ..., ... ve ... anlatımlarında da, “izin formlarını kendi talepleri çerçevesinde suç tarihinde müdürleri olan sanık tarafından doldurulup kendi önlerinde imzalatıldığını, ekleme yapılmasının mümkün olamayacağını” beyan etmeleri; mahkûmiyete gerekçe olarak gösterilen 18/03/2013 tarihli bilirkişi raporunda, "suça konu belgedeki izin bitiş tarihindeki gün hanesinin 3 iken 13 olarak değiştirilmiş olmasının mümkün ve muhtemel olarak değerlendirildiği, belge üzerinde başkaca bulgular tespit edilememiş olması sebebiyle kati bir netice beyanında bulunulabilmesi mümkün olmamıştır" denilmesi karşısında; gerçeğin kuşkuya yer verilmeden tespiti açısından, yeniden daha kapsamlı bilirkişi incelemesi yaptırılması, taraflar arasında görülen İş Mahkemesi dosyasının getirtilerek incelenmesi, katılanın izinli olduğu günlerde çalıştığına ilişkin başkaca delillerin bulunup bulunmadığı hususunun araştırılması, toplanan delillerin sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
2) Kabule göre de;
a) 22.07.2010 gün ve 6008 sayılı Kanunun 7. maddesi ile CMK’nın 231. maddesinin 5. fıkrasına eklenen “sanığın kabul etmemesi halinde, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmez” hükmü uyarınca; kayden sabıkasız olan sanığa hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını kabul edip etmediği sorularak, diğer koşulların varlığı halinde hakkında 5271 sayılı CMK’nın 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilmeyeceğinin tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Mahkum olduğu kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında; 5237 sayılı TCK"nın 53/4. maddesi uyarınca anılan Yasanın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafii ve Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.