Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/24575 Esas 2022/6910 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli yağma ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I)Sanık hakkında müşteki ...’e yönelik nitelikli yağma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazının incelenmesinde;
15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 10. maddesiyle 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine,uyulan bozmaya toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; sanık ... müdafiinin temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usûl ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II)Sanık hakkında katılan ...’a yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazının incelenmesine gelince;
2005 yılı Şubat ayında katılanı yolda gören ..., ... ve Eco lakaplı kişilerin yine katılanı bir araca bindirip, sanık ...'ın yanına götürdükleri, yakının savcılıkta alınan ifadesi ile restoranda kendisini alıkoyarak para isteyen şahıslar arasında sanık ...’ın bulunduğunu da belirttiği, sanığı kollukta fotoğraftan teşhis ettiği, temyiz dışı sanık ...’ın yakınanın dedesi ...'ı telefonla arayarak, “Torununun ellerinde olduğunu, 2.000 TL para vermesi şartıyla onu serbest bırakacaklarını, aksi takdirde onu hapsedeceklerini” söyledikleri, ...'ın jandarmaya haber vermesi üzerine, olay yerine giden jandarmanın, katılanı sanık ...'ın yanında bulduğu, ancak Celal'in tehdit etmesi nedeniyle katılanın jandarmaya şikayetçi olmaması şeklinde gerçekleşen olayda;
Sanık ... hakkında katılana yönelik eylemi nedeniyle ... Cumhuriyet Başsavcılığının 09.06.2005 tarihli iddianamesi ile TCK md.150, 106/2-c-b, 109/3-b-f uyarınca kamu davası açıldığı, görevsizlik kararı ile sanıkların eyleminin TCK md. 148/1-2, 149/1-c, 53. ve 109/1-3-b-4, 53 oluşturduğundan bahisle Ağır Ceza Mahkemesine gönderildiği, yapılan yargılama sonucunda ise sanık hakkında TCK md.109/2-3-a-b, 62. maddeleri uyarınca mahkumiyetine karar verildiği, ancak sanık hakkında yağma suçundan ötürü herhangi bir karar verilmediğinin anlaşıldığı, 2005 yılı Şubat ayında katılanın sanıklar tarafından bir araca bindirilerek restoranta götürüldüğü ve burada katılanın dedesinin aranarak para getirmediği takdirde katılanı restorana hapsedeceklerini söyleyerek tehdit ettikleri şeklinde gelişen olayda sanıkların eylemlerinin, suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK'nın 499. maddesinin 1. fıkrası ile 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK'nın 149/1-a-c-h, 35. madde ve fıkralarında anlamını bulan “Silahla, birden fazla kişi ile birlikte, gece vakti” nitelikli yağma, aynı kanunun 109/2, 109/3-a-b maddesinde anlamını bulan “Birden fazla kişi ile birlikte kişiyi hürriyetinden yoksun kılma” suçlarını oluşturduğu dikkate alınarak; 5252 sayılı Kanunun 9/3. maddesi uyarınca önceki ve sonraki kanun hükümleri bir bütün halinde olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçları birbiri ile karşılaştırılarak sonucuna göre, lehe yasanın saptanmasının zorunlu olduğunun gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 10.05.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.