Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/23715 Esas 2014/14652 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/23715
Karar No: 2014/14652
Karar Tarihi: 09.04.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/23715 Esas 2014/14652 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümde, sanıkların mahkumiyetine karar verilmiş ve temyiz talepleri reddedilmiştir. Ancak, sanıkların temyiz itirazları incelenirken, bir sanığın hükme karşı işlem yaparken süresi geçtiği gerekçesiyle itirazının reddedildiği ve diğer sanığın ise gerekçeli kararın kendi adına tebliğ edildiği, diğer sanıkla aynı ikamette birlikte yaşamadığı anlaşılmıştır. Bu nedenle, ikinci sanık hakkındaki temyiz talebi reddedilerek hüküm kaldırılmış ve ilk sanığın temyiz itirazları yerinde görülmüştür. Ancak, tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiği vurgulanarak hüküm bozulmuştur. Kararda 1412 sayılı CMUK'un 310. ve 315/2. maddelerine ve 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesine atıf yapılmıştır. 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi ise hükmün bozulduğu durumlarda uygulanacak işlemleri belirtmektedir.

3. Ceza Dairesi 2013/23715 E. , 2014/14652 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanıkların mahkumiyetlerine ve temyiz taleplerinin reddine dair
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık ... hakkında, temyiz talebinin reddine ilişkin karara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Sanık 1412 sayılı CMUK"un 310. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra, hükmü temyiz ettiğinden ve mahkemenin temyiz isteminin reddine ilişkin kararı yasaya uygun bulunduğundan, bu karara karşı yapılan itirazın 1412 sayılı CMUK"un 315/2. maddesi uyarınca reddine ilişkin 19/09/2011 tarih ve 2010/579 Esas, 2011/310 Karar sayılı Ek Kararın istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Sanığa gerekçeli kararın kendi adına tebliğ edildiği diğer sanık ... ile aynı ikamette birlikte yaşamadığı anlaşılmakla temyiz talebinin reddine ilişkin karar kaldırılarak yapılan incelemede,
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine; ancak,
Oluşa ve dosya içeriğine göre, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22/10/2002 tarih ve 2002/4-238, 2002/367 sayılı Kararı ve buna uyum gösteren özel ceza daireleri uygulamaları doğrultusunda ilk haksız hareketin hangi taraftan kaynaklandığının tesbit edilmeye çalışılarak sonucuna göre sanık hakkında tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.