Tebliğname No : 7 - 2013/363962
MAHKEMESİ : Gürpınar Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 19/07/2011
NUMARASI : 2011/180 (E) ve 2011/463 (K)
SUÇ : 5607 sayılı kanuna muhalefet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-Sanık hakkında kurulan mahkumiyete ilişkin temyiz incelemesinde;
Suç tarihi ve suça konu eşyanın niteliğine göre, sanığın 5752 sayılı yasa ile değişik 4733 sayılı yasanın 8/4 fıkrası uyarınca cezalandırılması gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm tesisi aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Atılı suçun niteliğine göre suçtan zarar görmediği halde davaya katılmasına karar verilen gümrük idaresi lehine dilekçe yazım ücretine hükmedilmesi,
Dava konusu eşyanın müsaderesi ile yetinilmesi gerekirken, söz konusu eşyanın 5607 sayılı yasanın 16. maddesi uyarınca tasfiyesine hükmedilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi uyarınca, gümrük idaresi lehine dilekçe yazım ücreti verilmesine ilişkin 11. fıkranın hükümden çıkarılması ve 9. fıkradan “söz konusu eşyaların muhafazasındaki güçlük ve ekonomiye kazandırılması amacı ile 5607 sayılı Yasanın 16 maddesi uyarınca TASFİYESİNE, tasfiyenin gereği için hükümle birlikte karardan bir suret eklenerek Van Gümrük Müdürlüğüne müzekkere yazılmasına” ibaresinin çıkartılmak suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, hükmün sair kısımlarının aynen bırakılmasına,
Araç müsaderesine ilişkin temyiz incelemesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05.07.2011 gün ve 2011/119-162 esas, karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, aleyhe değiştirme yasağı münhasıran cezalar ile ilgili olup, cezalarda, 5237 sayılı TCK.nun 45.maddesinde hapis ve adli para cezaları olarak sayıldığı cihetle, güvenlik tedbiri niteliğinde olan dava konusu nakil aracının müsaderesi ya da iadesine ilişkin hususlarda kazanılmış haktan bahsedilemeyeceği kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın 25.05.2011 tarihli savunmasında aracın kendine ait olduğunu beyan etmiş olması karşısında, aracın ruhsat kaydındaki kayıt malikinin de aracın mülkiyeti konusunda beyanı alınmak suretiyle, dava konusu eşyanın, taşıma aracının yüküne göre miktar ve hacim bakımından ağırlıklı bölümünü oluşturduğu ve kaçak eşyanın değerine nazaran nakilde kullanılan aracın müsaderesi hakkaniyete de aykırı olmayacağından, suç tarihinde yürürlükte bulunan 5607 sayılı yasanın 13/1-b maddesinde belirtilen şartın olayda gerçekleştiği gözetilerek nakil aracının müsaderesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde aracın iadesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.01.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.