Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/9569 Esas 2018/3290 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK nın 89/4, 53/6, 51. maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanığın sevk ve idaresindeki kamyon ile bölünmüş, üç şeritli, çıkış eğimli cadde üzerinde seyirle ışıksız 4 yönlü kavşağı geçtikten sonra, beyanına göre aracını stop ettirip geri kaçırması sonucu geldiği istikamete geri geri gelip, ilk olarak doğru istikamete seyreden katılan ... idaresindeki otomobile çarptığı, buradan sola savrulup orta refüjde bulunan 5 adet ağaca çarpıp karşı şeride geçmesi sonrası park halindeki bir araca, devamında da savrularak başka bir araca çarpıp durduğu olayda; mağdur ..."nin basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığı; diğer mağdur ... hakkında olay akabinde düzenlenen adli raporda sadece baş ağrısı şikayetinin olduğunun ve hayati tehlikesi bulunmadığının belirtildiği, mağdur ... tarafından dosyaya sunulan ... Üniversitesi"nin 02.04.2014 tarihli sağlık kurulu raporunda; 11.12.2013 tarihinde müracaat eden mağdurda kranial MR da subdural hematom tespit edilerek mağdurun opere edildiğinin belirtilmesine rağmen, mağdurun geçirdiği bu operasyonun 05.11.2013 tarihinde meydana gelen olaya konu trafik kazasına bağlı olup olmadığının, mağdurun geçirdiği operasyon ile kaza arasında illiyet bağı bulunup bulunmadığının tespit edilmediği anlaşılmakla, mağdurun tüm tedavi evrakı temin edilerek ilgili Adli Tıp Kurumu İhtisas Dairesi"ne sevk edilmesi suretiyle, mağdurun olay sonucu yaralanmasının niteliğinin ve geçirdiği operasyon ile kaza arasında illiyet bağı bulunup bulunmadığının belirlenmesi sonrası sanığın hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi;
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki ile kastının yoğunluğu" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi;
3-Sonuç olarak 2 yıl hapis cezasına mahkum edilen ve bu cezası ertelenen sanık hakkında TCK"nın 51/7 maddesi uyarınca denetim süresi içinde sanığın kasıtlı bir suç işlemesi halinde cezanın kısmen veya tamamen infazına karar verileceği ihtarının ve 51/8. maddesi gereğince denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği taktirde cezanın infaz edilmiş sayılacağının kararda belirtilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 22.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.