Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/11828 Esas 2022/6766 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Suçun geceden sayılan saat: 18.35-18.53 saatleri arasında bina niteliğindeki giyim mağazasından işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanığın eylemine uyan 28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK 142/2-h, 143. maddesinde tanımlanan geceleyin bina veya eklentileri içerisinde muhafaza altına alınmış olan eşya hakkında hırsızlık suçunu oluşturduğu ve anılan suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3 ve 196/2. maddeleri uyarınca sanık ...’e zorunlu müdafii atanması gerektiği hususunun yargılama aşamasında değerlendirilmesi gerektiği anlaşılmakla yapılan temyiz incelemesinde;
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Hırsızlık suçunun gerçekleştiği yerin giyim mağazası olduğunun anlaşılması karşısında sanığın bina dahilinde hırsızlık şeklindeki eyleminin, 28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h maddesinde yer alan suçu oluşturduğu halde, TCK'nın 141/1. maddesi ile uygulama yapılarak eksik cezaya hükmedilmesi,
2-Sanık hakkında 5271 sayılı CMK'nın 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden 5237 sayılı TCK'nın 143. maddesi ile uygulama yapılması,
3-Sanığın, suça konu on üç adet giyim eşyalarından altı adetini soruşturma aşamasında iade ettiği ancak yedi adetini iade etmediğinin anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCY'nin 168/4. maddesi uyarınca mağdurdan kısmi iade nedeniyle sanık hakkında ceza indirimine rıza gösterip göstermeyeceği sorulduktan sonra, sanık hakkında TCK'nın 168/1. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı belirlenmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza miktarı bakımından sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 10.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.