Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/5411 Esas 2017/7837 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5411
Karar No: 2017/7837
Karar Tarihi: 15.11.2017

Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/5411 Esas 2017/7837 Karar Sayılı İlamı

Özet:

11. Ceza Dairesi'nde görülen davada, sanık resmi belgede yalan beyan suçundan mahkum edilmiştir. Cumhuriyet savcısının temyiz itirazı, süresinde yapılmadığı için reddedilmiştir. Sanık ise infaz aşamasında gözaltında kaldığı sürenin mahsup edilmesi ve koşullu salıverilme tarihinde sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmediği gerekçesiyle temyiz itirazında bulunmuştur. Ancak mahkeme, yargılama sürecinde yapılan işlemlerin doğru olduğu sonucuna vararak sanığın temyiz itirazlarını reddetmiş ve hükmü onamıştır. Kararda uygulanan kanun maddeleri şunlardır: 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2017/5411 E. , 2017/7837 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan
HÜKÜM : Mahkumiyet

I- Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Cumhuriyet savcısının temyiz dilekçesi Ceza Genel Kurulu’nun 06.11.2007 gün ve 167/222 sayılı kararında açıklandığı üzere, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 310/son maddesinde belirlenen ve kıyasen uygulanması gereken 1 aylık yasal süre geçtikten sonra yapılmış olduğundan, temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK.nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II- Sanığın temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Kovuşturma aşamasında 15.09.2013 tarihinde 05:55"te yakalanarak İzmir 13. Asliye Ceza Mahkemesince savunması alınana kadar gözaltında kalan sanığın gözaltında kaldığı süresinin infaz aşamasında mahsup edilmesi ve 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 15.11.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.