Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9194 Esas 2018/3283 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/9194
Karar No: 2018/3283
Karar Tarihi: 22.03.2018

Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9194 Esas 2018/3283 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkum edilmesine ilişkin karar, temyiz edildi. Mahkemenin yaptığı incelemede, sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyetin, etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ibaresinin kanun metninden çıkarılması ve mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alınması nedeniyle yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip, hakkında verilen ilamın esas alınarak TCK'nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesi gerektiği kararlaştırıldı. Bu sebeplerden dolayı hüküm bozuldu.
Detaylı Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 179/3-2, 53, 58. maddeleri: Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçuna ilişkin hükümler ve hak yoksunluklarına dair düzenlemeler
- TCK'nın 151/1. cümlesi: Mala zarar verme suçuna ilişkin düzenleme
- 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi ile Bazı Kanunlarda Değişiklik

12. Ceza Dairesi 2017/9194 E. , 2018/3283 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilebileceği kabul edilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Konya 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/436 Esas, 2012/721 Karar sayılı ilamındaki mahkumiyetin, TCK"nın 151/1. cümlesi maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan "etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar " ibaresinin kanun metninden çıkarılması ve 5237 sayılı TCK"nın 151. maddesinde tanımı yapılan mala zarar verme suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun"un 253. maddesinde belirtilen esas ve usulü göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip hakkında bahsedilen ilamın esas alınarak TCK"nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunda değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması;
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 22.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.