Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 22/3, 62, 52, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Olay tarihinde sürücü belgesi bulunmayan sanığın, olay gecesi sevk ve idaresindeki otomobille, bölünmemiş, hafif viraj ve eğimli, viraj nedeni ile görüşün kısmen kapalı olduğu ve sollama yasağı düz çizgisi ile aydınlatmanın bulunduğu caddede seyri sırasında, hızını azaltmadan girdiği virajlı yol bölümünde şerit ihlali yapıp karşı yol bölümüne geçerek, karşı yönden gelen mağdur idaresindeki otomobile, mağdurun yol bölümünde çarpması şeklinde meydana gelen olayda; sadece şerit ihlali yapılmasının bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmasına yetmeyeceği, sollama yasağı bulunan yol bölümünde sanığın hatalı sollama yaptığına dair bir tespit bulunmadığı, sanığın şerit ihlali yapmak ve virajlı yol bölümüne hızını azaltmadan girmek suretiyle tamamen kusurlu olarak kazaya sebebiyet verdiği anlaşılmakla, bilinçli taksir koşulları bulunmadığı nazara alınmadan, hatalı gerekçe ile sanığa hükmolunan cezada 5237 sayılı TCK"nın 22/3. maddesi gereğince arttırım yapılmak suretiyle sanığa fazla ceza tayini;
2-Suç tarihi itibariyle sürücü belgesi bulunmayan sanık hakkında TCK"nın 53/6. maddesi gereğince sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 22.03.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.