Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/9550 Esas 2018/3277 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9550
Karar No: 2018/3277
Karar Tarihi: 22.03.2018

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/9550 Esas 2018/3277 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Sanığın asli kusurlu olduğu kabul edilmiştir ve TCK'nın 53/6. maddesi uyarınca sürücü belgesinin geri alınma süresinde herhangi bir isabetsizlik görülmemiştir. Mağdurun kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralanması sebebiyle sanık hakkında TCK'nın 89/1. maddesi gereğince tayin edilen temel ceza, TCK'nın 89/2-b maddesi gereğince yarı oranında arttırılmıştır. Sanığın temyiz itirazları kabul edilmiştir ve adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında TCK'nın 52. maddesine aykırı davranılmıştır. Bu nedenlerle karar bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: TCK 89/1, TCK 89/2-b, TCK 62, TCK 52, TCK 53/6, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2016/9550 E. , 2018/3277 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62, 52, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafi ile katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Asli kusurlu olduğu kabul ve tespit edilen sanık hakkında belirlenen temel ceza miktarı ile TCK"nın 53/6. maddesi gereğince sürücü belgesinin geri alınma süresinde dosya kapsamına göre bir isabetsizlik görülmediğinden; yine mağdurun olay sonucu kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralanması sebebiyle sanık hakkında TCK"nın 89/1. maddesi gereğince tayin edilen temel ceza, doğru uygulama yapılarak TCK"nın 89/2-b maddesi gereğince yarı oranında arttırılmış olduğundan, tebliğnamedeki bunlara ilişkin bozma öneren görüşlere iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafi ile katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında taksit aralığının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususlarda aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün taksitlendirme ile ilgili bölümündeki ""20 eşit aylık"" ibaresinin, ""birer ay ara ile 20 eşit"" olarak değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 22.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.