MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle; TCK.nın 157/1, 35/2, 62/1, 50/1-a, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında dolandırıcılık suçundan Turgutlu 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 15/02/2011 tarih ve 2009/3 Esas ve 2011/98 Karar sayılı ilamı ile verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmesinden sonra beş yıllık denetim süresi içerisinde yeni bir suç işlenmesi nedeniyle Turgutlu 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 27/03/2014 tarih ve 2013/567 Esas, 2014/379 Karar sayılı dosyası üzerinden yeniden duruşma açılması üzerine, atılı suçtan sanığın mahkûmiyetine dair hükmün açıklandığı, sanık tarafından temyiz edildiği, Dairemizin bozma ilamı doğrultusunda dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği, ancak; uzlaştırmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın müştekiye kendisini oğlunun asker arkadaşı ... olarak tanıtarak, elinde boncuk altın olduğunu ve satmak istediğini söylediği, bunun üzerine...’ de bulunan müştekinin altınları görmek amacıyla...’ya geldiği ve burada müştekiye boncuk şeklinde altın görünümlü malzemeleri gösterdiği, birlikte gerçek olup olmadıklarını sormak için bir kuyumcuya girdikleri, kuyumcudan çıktıkları sırada görevli polis ekiplerince yakalandığı, bu şekilde sanığın dolandırıcılığa teşebbüs suçunu işlediği iddia edilen olayda; sanığın tevil yollu savunmaları, müşteki beyanları, tanık anlatımları, uzaltırmanın sağlanamadığına dair rapor ve dosya kapsamına göre; sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Bozmaya konu edilen 19/06/2017 tarih ve 2017/17438 Esas, 2017/15734 Karar sayılı ilk hükümde, sanık hakkında, sonuç olarak “1.500 TL” adli para cezasına hükmolunduğu ve bu hükmün ise yalnızca sanık tarafından temyiz edildiği de dikkate alınarak, 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi gereğince, bu katılana yönelik kazanılmış haklarının korunması gerektiği gözetilmeden, “2.500 TL” fazla adli para cezası tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, anılan maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasında yer alan “2.500 TL” teriminin çıkartılarak yerlerine “1.500 TL” teriminin yazılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.