Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/2534 Esas 2019/6770 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK.nın 157/1, 168/2-4, 62, 52, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği, ancak; uzlaştırmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Katılanın kendisini ” ...’deki depo müdürü ..." olarak tanıtarak, 500 ton inşaat demiri temin edebileceğinden bahisle hakkında açılan kamu davasının düşürülmesine karar verilen ..."a ait banka hesabına 18/06/2007 tarihinde 86.000 TL 20/06/2007 tarihinde ise 24.000 TL"yi yatırtdığı, ancak demirlerin teslim tarihi olan 21.06.2007 gününe kadar teslim edilmediği, bu şekilde sanığın nitelikli dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilen olayda; sanık savunmaları, katılan beyanları, tanık anlatımları, banka dekontları, uzlaştırmanın sağlanamadığına dair rapor ve dosya kapsamına göre; sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın üzerine atılı suçu işlemediği gerekçesine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 17/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.